پُست‌شناسی حوادث | امیرمسعود فلاح| وقتی حادثه‌ای در کشورمون اتفاق میفته، اندیشمندان فضای مجازی از زوایای مختلف بهش می‌پردازن؛ یه گروه، تصاویر رنج‌دهنده از حادثه رو از نزدیک‌ترین فاصله ممکن منتشر می‌کنن تا روح و روان مردم رو خوب سوهان بزنن که احیانا کار بعضی مسئولان ناتموم نَمونه. گروه دیگه سطح کار و بالاتر می‌برن و ضمن انتشار تصاویری از مردمِ در حالِ عکس و فیلم‌گرفتن، اقدام به نصیحت و اگه جواب نداد در مرحله بعد ملامت اونا می‌کنن. گروه دیگه‌ای هستن که سطح کار و خیلی بالا می‌برن و وارد فاز تحلیل رفتار اون مردمِ عکس و فیلم‌گیرنده میشن. در تحلیل این رفتارها هم از تئوری‌های یونگ و فروید (البته به روایت خواهرزاده و برادرزاده گرامشان که دانش‌آموخته مقطع کاردانیِ غیر حضوریِ دانشگاهِ غیر انتفاعیِ واحدهای بخش‌های عُلیا و سُفلای آبادیِ پدریشانند) بهره می‌برند. گروه بعدی آن‌قدر سطح کار و بالا می‌برن که از دسترس خارج میشه و اون برقراری ارتباط بین اخلاق مردم در زندگی روزمره با عوامل فرازمینی موثر بر حادثه مد نظره. ممکنه سطوح بالاتری هم در کار باشه اما از شعاع دیدِ محدود ما خارج باشه.