انقلاب مشروطه نام‌های بزرگی را به یاد ما می‌آورد؛ ستارخان، باقرخان، جهانگیرخان صوراسرافیل و بسیاری دیگر که هر یک در این اتفاق بزرگ تاثیرگذار بودند. در میان همه فعالان انقلاب مشروطه یک نام اما بیش از دیگر اسامی کنجکاوی‌برانگیز است؛ هوارد باسکرویل. آموزگار آمریکایی مدرسه مموریال تبریز که دوره خدمتش در ایران با جنبش مشروطه همزمان شد و او که سخت تحت‌تأثیر انقلابیون قرار گرفته بود در جریان تلاش مشروطه‌خواهان برای شکستن محاصره تبریز اسلحه به دست گرفت و به مردم پیوست. هوارد باسکرویل 134‌سال پیش در چنین روزی، برابر 10 آوریل 1885 میلادی در نبراسکا به دنیا آمد و 24‌سال بعد در 30 فروردین 1288 خورشیدی در پی اصابت گلوله قوای دولتی که تبریز را در محاصره خود داشتند، کشته شد. جسد او را در گورستان ارامنه تبریز به خاک سپردند و ستارخان اسلحه او را که در پرچم ایران پیچیده شده بود برای مادرش به آمریکا فرستاد. بعدها شاعری گمنام در وصف شجاعت او چنین سرود: سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی/ما را ز سرِ بریده می‌ترسانی؟/ما گر ز سرِ بریده می‌ترسیدیم/در محفل‌ عاشقان‌ نمی‌رقصیدیم