سمیرا طیبا، نقاش طرح‌های خیابان ولیعصر است. حتما موقع گشت‌وگذار در این خیابان طولانی و خاطره‌انگیر، کارهای او را دیده‌اید. طیبا حالا نقاشی‌هایش را در نمایشگاهی با عنوان «گرادیوا» به موزه سینما برده است. «گرادیوا» که از تحلیل زیگموند فروید از کتاب ویلهلم ینسن (نویسنده دانمارکی) می‌آید، معرف تصویر معشوق است، معشوقی که تنها تا آن حد به هذیان عاشق تن می‌دهد که عاشق را در رها شدن از آن هذیان یاری کند. قهرمان گرادیوا عاشقی افراطی است؛ آن‌چه را که دیگران فقط از آن یاد می‌کنند، او در اوهام خود می‌بیند. گرادیوا انگاره زنی که او نادانسته دوستش دارد، همچون شخصیتی واقعی پنداشته می‌شود و این هذیان او است. زن برای آن‌که او را به ملایمت از بند این هذیان برهاند، نخست از هذیان او متابعت می‌کند؛ اندکی در هذیان او مشارکت کرده، تا توهم او را تا حدی ابقا کرده، مرد رویا‌پرور را ناگهان و بی‌مقدمه از خواب خود بیدار نکند، رفته‌رفته افسانه و واقعیت را یکی کند. «دیوار آجری» دیواری است که در ضلع غربی فضای ‌داخلی کافه‌سینما (باغ‌فردوس) قرار دارد و حالا نجواهای ‌عاشقانه بسیاری شنیده. این دیوار از بارِ غمِ سکوتِ پشتِ‌میزنشین‌های تنها، فرونریخته که هیچ بلکه شادیِ ‌مهمانانِ‌ جشن‌ها استوارترش کرده ‌است. نمایش نقاشی‌های‌های سمیرا طیبا به انتخاب رامین سعیدیان از روز گذشته آغاز شده و تا ۲۰ اردیبهشت ادامه‌ خواهد داشت.