بهروز افخمی در سال‌های اخیر بیش از آن‌که با فیلم‌هایی که ساخته به ‌یاد آید، با سخنان جنجالی و حاشیه‌سازش به ‌خاطر آورده می‌شود. مثل ادعای همجنس‌گرابودن صادق هدایت که فضای ادبی را منفجر کرد. حالا این چهره جنجال‌دوست در جدیدترین گفت‌وگویش به یکی دیگر از چهره‌های اسطوره‌ای این سرزمین پرداخته و او کسی نیست جز تختی- که این‌روزها بابت فیلمی که درباره‌اش روی پرده است، نامش دوباره سر زبان‌ها افتاده. افخمی در این گفت‌وگو مسائلی را مطرح کرده که به‌ نظر می‌رسد در روزهای آتی بدل به یک موج رسانه‌ای خواهد شد.
بهروز افخمی که بعد از درگذشت زنده‌یاد علی حاتمی قرار شد فیلم تختی او را ادامه دهد و البته درنهایت فیلم خودش را ساخت؛ با اشاره به این‌که «برای ساخت فیلم تختی تحقیقات گسترده‌ای داشته» ادعاهای بحث‌انگیزش را از این آغاز می‌کند که «به‌رغم فشاری که ساواک برای محدودکردن تختی مصدقی ایجاد کرده بود، اما شخص شاه تختی را دوستش داشت»...
افخمی هم از آنهایی‌ست که باورش به این است که تختی خودکشی کرده است؛ اتفاقی که دلیلش «جبر زمانه» بوده، «جبری که ساواک، کشتی‌گیران هم‌عصرش، خانواده‌اش و شرایط روحی خودش همه در آن نقش داشته‌اند»...
بهروز افخمی براساس تحقیقاتش به مسائل دیگری هم اشاره دارد:   در سال‌های آخر کشتی‌گیران همه با هم تختی را بایکوت کرده بودند و وانمود می‌کردند که از ترس ساواک و نظام این کار را کردند و این واقعیت نداشت؛ یعنی شاه همیشه تختی را دوست داشت. اصلا اهمیت نمی‌داد که او مصدقی است یا نه. مثلا در فیلم من این صحنه هست که شاه و خانواده‌اش با ماشین رد می‌شدند تختی را دیدند و شاه کل کاروان مشایعت‌کننده را نگه داشته و خودش پیاده شده با تختی سلام و علیک کرد. اینها باعث حسادت هم می‌شد.
و اما نقش مسائل مالی در خودکشی تختی. افخمی با تأکید می‌گوید که «تختی گرفتاری مالی داشته. در این گرداب مالی هم وضعیتش روز به روز بدتر می‌شد و آدمی هم نبود که مثل کی‌روش با کلمبیا قرارداد می‌بندد، آدمی بود که از دوران کشتی گذشته و هیچ زبان خارجی هم بلد نبود که به‌عنوان مربی جای دیگری کار کند. در این‌جا هم همه دست به دست هم داده‌اند که کار نکند. این‌که بخواهیم تمام تقصیر را گردن زن تختی بیندازیم، یک‌جور تخیل پیش پاافتاده است».
با این پیش‌فرض‌ها نظر افخمی درباره فیلم بهرام توکلی چیست؟ او می‌گوید: «چیزهایی که در فیلم بهرام توکلی نشان داده شده، غیرواقعی نیست. مسأله این فیلم به نظر من این است که بیشتر شبیه یک فیلم مستند و گزارشی است و برداشت‌هایی از زندگی تختی دارد. خلاف فیلم‌های قبلی بهرام توکلی که یک شاعرانه‌ای داشت. این خیلی ساده ماجرا را روایت می‌کند».