شهروند| محمدحسین مهدویان که در سالهای اخیر چند اثر مهم سیاسی ازجمله ایستاده در غبار، ماجرای نیمروز و لاتاری و البته مستند «ترور سرچشمه» را ساخته است، ترجیح میدهد به دلیل سوءظنی که نسبت به او و آثارش وجود دارد، تا زمان تغییر شرایط دیگر فیلم مرتبط با مضامین سیاسی نسازد: «نه اینوریها بهطور صددرصدی میتوانند پشت من بایستند، نه آنوریها.» او بعد از جشنواره سال گذشته تصمیم گرفت یک فیلم عاشقانه در خارج از کشور بسازد اما ماجرای دیگری پیش آمد و این اتفاق نیفتاد: «با وجود این قصد دارم تا حدی از این فضا فاصله بگیرم و قطعا فیلم بعدی من تم سیاسی نخواهد داشت. شاید تا سالها فیلمی که درونمایه سیاسی داشته باشد، نسازم؛ چراکه دیگر از این فضا دلزده شدهام.» مهدویان میگوید: «بعد از «ماجرای نیمروز» و بهویژه «لاتاری» بسیاری به من گفتند تو سفارشیساز هستی، درحالی که این ۲ فیلم اصلا به سفارش جایی ساخته نشده بود. اتفاقا «ایستاده در غبار» را به سفارش ساخته بودم که همه آن را دوست داشتند. «لاتاری» یک فیلم کاملا تجاری است و دیویدی آن پرفروشترین دیویدی سال ۹۷ شد اما سوال این است که چرا درباره «لاتاری» این حرف را میزنند اما وقتی که «ایستاده در غبار» را به سفارش ساختم، هیچکسی چنین حرفهایی نزد، همه تعریف کردند و گفتند چقدر متفاوت است.» او معتقد است برخی واکنشها محصول تنگ نظری، حسادت و فضای مسمومی است که در سینما وجود دارد: «هرکدام از فیلمهایی که میسازم، به اندازه خودشان دیده میشوند؛ یکی در جشنواره، یکی در اکران و یکی در هر ۲ موفق میشود؛ بنابراین ممکن است برخی نگران شوند و بگویند چرا یکی اینگونه کار میکند و نتیجه هم میگیرد، به همین دلیل تصمیم میگیرند که برچسب بزنند و با خود بگویند او را بدنام و خراب کنیم تا جلوی کارکردنش را بگیریم.» او خود نیز نظر مثبتی نسبت به فیلمهایی که به اصطلاح سفارشی ساخته میشود و پولشان از ارگانهای دولتی است، دارد: «این پروژهها شفافتر و قابل حسابرسی هستند ولی خیلی از سرمایه فیلمهایی که به اسم خصوصی اما با اتکا به نفت وارد سینما میشوند، حساب و کتابی ندارد و کسی نمیتواند بفهمد هزینه واقعی تولید یک فیلم چقدر بوده است.»