محمد بانیانی
هر روز ماه رمضان دعایی با مضامین والا و معانی عمیق دارد. در این بخش برخی نکات دعای روز اول ماه رمضان را با هم مرور می‌کنیم.
«خداوندا روزه مرا در این ماه مانند روزه روزه‌داران حقیقی قرار ده.» با این که در این ماه روزه هستیم، باز از خدا می‌خواهیم روزه ما را مانند روزه حقیقی قرار دهد. یک روزه تمام و کمال دو ویژگی اصلی دارد. اول این که در نیت خود اخلاص داشته باشیم و روزه را فقط برای نزدیکی به خداوند بگیریم. دوم این که هدف اصلی روزه‌داری را که دور شدن از مادیات و گناهان است، با پرهیز از دروغ، تهمت، غیبت و دیگر گناهان محقق کنیم. «شب زنده‌داری‌ام را مانند شب زنده‌داری شب زنده‌داران راستین قرار ده.» شب زنده‌داری راستین چه ویژگی‌ای دارد؟ علاوه بر اخلاص که شرط همه اعمال نیک ماست، شب زنده‌داری بزرگان و اولیای خداوند نیز ویژگی‌های خاصی داشته است. آنها فقط برای خوردن سحری بیدار نمی‌شدند، بلکه مقصود اصلی آنها از سحرخیزی، خواندن ادعیه و نماز شب و برقراری ارتباط معنوی با خداوند بوده است.
«و در این ماه مرا از خواب غافلین بیدار کن.» این ماه به علت رحمت گسترده خداوند، بهترین زمان برای بیدار شدن از خواب غفلت و توبه است. روزمرگی‌های زندگی گاهی رهزن انسان می‌شود و او را از مسائل اصلی‌تری غافل می‌کند. در این ماه انسان با چشیدن لذات معنوی، می‌تواند پرده غفلت را کنار بزند و به جایگاه اصلی خود بازگردد. مبادا که رمضان بگذرد و ما هنوز در خواب غفلت باشیم. «و گناهم را ببخش ای خدای عالمیان و مرا مورد عفو خودت قرار بده ای آمرزنده گناهکاران.» ماه رمضان ماه رحمت و کرامت خداوند است. بهترین زمان برای درخواست از یک شخص، در زمان‌هایی است که برایش ارزشمند هستند و چه زمانی برای خداوند از ماه رمضان باارزش‌تر است؟ در این ماه از فرصتی که پیش آمده استفاده کنیم و آمرزیده شدن از گناهان را از خداوند طلب کنیم. از بخشش ناامید نباشیم و برای مستحق آمرزش شدن تلاش کنیم.