یوسف جباری جم - دبیر کانون جوانان جمعیت هلال احمرشهرستان اسدآباد| نکوداشتی برای سرخ‌پوشان عرصه بشردوستی که کلمه ایثار‌ را هجی‌می‌کنند و مشق خدمات داوطلبانه صفحه جدانشدنی از‌ دفتر ‏پر برگ ‌زندگی‌است که وقف خدمات عام‌المنفعه شده. جوانان پرشور و بی‌غرضی که مخاطرات دغدغه‌هایشان این است ‏که هر‌کاری می‌توانند بکنند تا مردمان ‌در آسایش و‌ رفاه باشند و از مشکلاتشان کمی کاسته شود.‏
هلال احمری که باشی آرزویت می‌شود کمک کردن، هلال‌احمری که باشی آرزویت می‌شود پوشیدن لباس فرشته‌ها... هلال‌احمر‏ی که باشی آرزویت می‌شود هدفت... هلال‌احمری که باشی خواب و خوراک نداری... هلال احمری که باشی رنگ پوست و نژاد برای ‏تو فرق نمی‌کند... هلال احمری که باشی قوم و قبیله و زبان برایت یکی است... هلال‌احمری که باشی می‌فهمی که در زندگی  ‏حامی بودن یعنی چه... هلال‌احمری  که باشی دلت لک می‌زند برای کمک کردن... هلال‌احمری که باشی می‌فهمی اشک کودک ‏گرسنه را... هلال‌احمری  که باشی می‌فهمی حال مصدوم خجالتی را در هنگام مصدومیت... هلال‌احمری که باشی معنی کولاک ‏و برف برای مسافران را می‌فهمی... هلال‌احمری که باشی می‌فهمی واژه امید را... هلال احمری که باشی می‌فهمی واژه عشق را... ‏هلال احمری که باشی درد را با  ذره ذره وجودت حس می‌کنی... هلال احمری که باشی به حداقل‌ها قناعت می‌کنی...  هلال‏احمری که باشی می‌بینی صبر را در همه لحظات زندگی‌ات... هلال‌احمری که باشی با تنهایی مأنوس می‌شوی... هلال احمری که ‏باشی هلال‌احمر را خانه خود می‌دانی و به خانه‌ات عشق می‌ورزی... و در نهایت هلال احمری که باشی خدایت را می‌شناسی، به ‏مفهوم واقعی.