زینب عبداللهی، طلبه جامعه الزهرا |
اَللّهم قَرِبنی اِلی مَرضاتِک
 خدایا مرا به رضایتت نزدیک بفرما.
در ادعیه ماه مبارک رمضان از خداوند می‌خواهیم که ما را به خشنودی خود نزدیک کند. ما برای آن‌که بتوانیم حقیقتا با خدای خود نجوا کنیم، بهتر است بدانیم که دقیقا چه درخواستی از خداوند داریم.
در دعای روزها، رضایت و خشنودی خداوند را خواهانیم، پس باید ابتدا بدانیم چگونه می‌توان رضایتش را جلب کرد؟ در کتاب بحارالانوار پاسخ این سوال را می‌یابیم. بندگان با سه چیز رضوان الهی را به دست می‌آورند: استغفار زیاد، فروتنی و بسیار صدقه دادن.
فردی که با خانواده‌اش تواضع دارد و با آنها با فراخی و آسانی برخورد می‌کند، مورد رضایت خداوند واقع می‌شود.
ممکن است در زندگی امری از اوامر خداوند را دست کم بگیریم و در اطاعت کوتاهی کنیم که شاید همان مسأله مساوی با رضایت الهی بوده و ما بی‌اطلاع باشیم. خداوند نقطه‌ای نهایی برای رضایت مقرّر فرموده است که آن تقواست. حضرت امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: «کسی به رضایت خداوند دست نخواهد یافت مگر با اطاعت خداوند.» اطاعت و فرمانبرداری از خداوند باید در تمام بخش‌های زندگی جاری باشد. بندگان حتی باید نسبت به قضا و تقدیر خود مطیع باشند که خداوند به حضرت موسی(ع) وحی می‌فرماید رضایت من در گرو رضایت توست نسبت به قضایی که من برای تو مقدّر کرده‌ام. بعد از این‌که دانستیم خداوند چگونه از بندگان رضایت پیدا می‌کند، اکنون باید با نشانه‌های رضایت خداوند از یک بنده آشنا شویم. جناب موسی‌بن‌عمران پاسخ این سوال را از خداوند این‌گونه دریافتند: «زمانی که عبدی را برای اطاعتم آماده کردم و او را از معصیت بازداشتم، این نشانه رضایت من از آن بنده است.»
در جامعه نیز می‌توان علامت‌های رضایت خداوند از خلقش را جست‌وجو کرد. در دوره‌ای که رهبران امت‌ها به عدالت فرمانروایی کنند، این وضع جامعه نشانه خشنودی خداوند از مردم است و برعکس، ظلم پادشاهان نشانه غضب الهی است. پروردگار عالم در حدیث معراج می‌فرماید: هر کسی طبق رضایت من عمل کند سه خصلت دایمی به او می‌بخشم:   
به او مقام شکری می‌دهم که هرگز به جهالت نیامیزد. مقام ذکری به او عطا کنم که هرگز گرد فراموشی برآن ننشیند و مقام حبی می‌دهم که هیچ محبت بندگان در آن رخنه نکند. خداوندا به ما توفیق جلب رضایتت را عنایت بفرما و ما را یاری ده تا به خاطر رضایت مخلوق، مورد غضبت قرار نگیریم، چرا که خود وعده دادی هر کسی غضب خالق را به رضایت مخلوق ترجیح دهد، همان بنده را بر ایشان مسلط می‌گردانی.