هنگامي كه به اوضاع منطقه خاورميانه و شمال آفريقا نگاه مي‌كنيم، از وضعيت موجود آن متاثر مي‌شويم. از ليبي تا سوريه و يمن، همه‌جا آشوبناك است، ولي بدتر از وضع ليبي و يمن نيز وجود دارد و آن اوضاع عربستان است. احتمالا از اين ديدگاه تعجب خواهيد كرد، ولي اجازه دهيد سخنان ترامپ درباره عربستان را با هم مرور كنيم. «رئیس‌جمهوری آمریکا در رالی انتخاباتی خود در «گرین بَی» ویسکانسین از دلیل علاقه خود به عربستان و پادشاهش گفت. ترامپ گفت: مردم می‌گویند رابطه با عربستان را قطع کن. آنها هیچی ندارند، جز پول نقد! آنها ۴۵۰میلیارد دلار از ما خرید کرده‌اند. من نمی‌خواهم {پول} آنها را از دست بدهم.
با شاه{عربستان} تماس گرفتم و گفتم «هی شاه!» ما در راه دفاع از تو {همه چیزمان} را از دست می‌دهیم، شاه! و تو خیلی پولداری!
ترامپ ادامه داد: ما ۴.۵میلیارد دلار در برابر دفاع از عربستان ضرر می‌کنیم و من به بن‌سلمان تلفن زدم و گفتم، گوش کن. آنها شوکه شده بودند، چراکه در این ۲۵سال کسی این کار را انجام نداده بود و به او گفتم ما ۴.۵میلیارد دلار داریم ضرر می‌کنیم. بن‌سلمان عصبانی شد و غمگین و او قول داد ۵۰۰میلیون دلار دیگر بدهد و من گفتم بیشتر می‌خواهم و با هم جر و بحث کردیم{با بن‌سلمان} و من با یک تلفن ۵۰۰میلیون دلار درآوردم!
ترامپ افزود: بن‌سلمان پرسید چرا زنگ زدی؟ و ترامپ خطاب به جمعیت گفت: چرا که آنها احمقند.»
شايد اكنون موافق باشيد كه مهمترين كشور جهان اسلام از حيث وجود حرمين شریفين مكه و مدينه در آنجا، تا اين حد خوار و ذليل و تحقيرشده در برابر آمريكا نشان دهد كه حتي ترامپ به‌عنوان رئيس‌جمهوري آنجا حداقل شئونات ديپلماتيك و ادب را رعايت نمي‌كند و چنين حقارت‌بار با آنان حرف مي‌زند و در مقابل، حاكمان سعودي چاره‌اي جز كرنش و تعظيم ندارند.
سقوط ايده ناسيوناليسم عرب و امت عربي اسلامي در كشورهاي عربي، آشكارتر از آن است كه حتي افراد كور آن را نتوانند ببينند. ريشه وضعيت فعلي اين جامعه همين سقوط سياسي و اخلاقي آن است. رژيمي كه با چنان توحشي يك روزنامه‌نگار خود را مي‌كشد، بايد هم در برابر رئيس‌جمهوری آمريكا تا اين حد ذليل و خوار باشد. ريشه بحران كشورهاي عربي خاورميانه در اين سقوط سياسي و اخلاقي جوامع آنان است. اگر پادشاه سعودي و وليعهد آن از اين جملات ترامپ دق كرده و قالب تهي كنند، نبايد سرزنش شوند. اگر آنان رهبران يك كشور با حداقلي از شرف و استقلال بودند، اجازه نمي‌دادند كه چنين تحقير شوند. اين حقارت محصول فقدان استقلال، قدرت و اعتماد به نفسي است كه كشورهاي عربي را در برگرفته است.