دشواری‌های روزه‌گرفتن در ماه رمضان هم باعث نمی‌شود که برخی از ورزشکاران از رحمت و برکت این ماه عزیز خودشان را محروم کنند. نشستن پای حرف ورزشکاران قدیمی و شنیدن خاطرات‌شان از ماه‌های رمضان سال‌های گذشته بسیار جذاب و دلنشین است. وقتی از لحظات روحانی و دوست‌داشتنی سحر و افطار می‌گویند و این‌که چقدر در اردوهای تیم‌ها در ماه رمضان لحظات خوبی را سپری می‌کردند. حسین کلانی، کاپیتان سال‌های دور شاهین، پرسپولیس و تیم‌ملی یکی از پرافتخارترین پیشکسوتان فوتبال ایران است که خاطراتی شنیدنی از روزه‌گرفتن در ماه رمضان دارد. خاطرات این پیشکسوت پرسپولیس و تیم‌ملی را از روزه‌داری در ادامه می‌خوانید. «نمی‌توانم قضاوت کنم که روزه‌گرفتن برای همه ورزشکاران دشوار است یا نه، چون هر فردی توانایی مخصوص به خود را دارد. یادم می‌آید وقتی که فوتبالیست بودم، در آن زمان هم اغلب بازی‌های ما ساعت ٦ عصر به بعد برگزار می‌شد و کسانی که روزه می‌گرفتند، عملا با مشکل مواجه می‌شدند، چون مجبور بودند بعد از بازی افطار کنند و این موضوع کارشان را بسیار دشوار می‌کرد. در واقع شرایط به‌گونه‌ای نبود که بشود در آن گرمای هوا، هم فوتبال بازی کرد، هم روزه گرفت؛ چون تشنگی و گرسنگی روی اعصاب و ذهن بازیکن هم تأثیر می‌گذاشت. البته با گرسنگی می‌شود کنار آمد اما کاهش آب بدن برای ورزشکاران حتی می‌تواند خطرناک باشد، چون گاهی زمان بین سحر تا افطار بیشتر از ١٢ساعت طول می‌کشید. با این شرایط دوستانی مثل جعفر کاشانی و کاظم رحیمی‌ هافبک چپ شاهین و پرسپولیس روزه می‌گرفتند. «آن‌موقع بچه‌هایی که من می‌دیدم روزه می‌گیرند، فوتبال‌شان افت نمی‌کرد، چون همیشه فیکس بودند و به میدان می‌رفتند اما الان اطلاعی ندارم که آیا فوتبالیستی هست که روزه بگیرد یا نه. اتفاقا این برایم خیلی جالب بود بچه‌هایی که واقعا اعتقادات مذهبی زیادی داشتند، وقتی روزه می‌گرفتند، از نظر روحی انرژی مضاعفی به دست می‌آوردند و حتی بهتر هم فوتبال بازی می‌کردند.