ظهور یک لیوان قهوه استارباکس در صحنه‌ای از اپیزود چهارم فصل 8 مجموعه پرطرفدار «بازی تاج و تخت»، سروصدای زیادی را طی هفته گذشته در رسانه‌ها و فضای مجازی به پا کرد. طرفداران سنتی این سریال که از قضا تا این‌جا 4 اپیزود فصل نهایی چندان راضی‌شان نکرده است، این را نیز روی دیگر ضعف‌های فصل پایانی گذاشته، با نگرانی زائدالوصفی منتظر 2 اپیزود باقیمانده نشسته‌اند و دعا می‌کنند که همچون تجربه «لاست» این‌بار کوه موش نزاییده و «گات» عاقبت به خیر شود. اما آنهایی که سریال را تنها از منظر یک سرگرمی مفرح می‌نگرند، ظاهرشدن لیوان استارباکس را بهانه‌ کرده و از «سوتی» تا «سودجویی» را موضوع بحث‌های خود قرار داده‌اند.
هرچقدر عظیم‌تر، پراشتباه‌تر
با توجه به موضع کجدار و مریز مدیران اچ‌بی‌او و سازندگان سریال در قبال ظاهرشدن لیوان استارباکس در صحنه جشن پیروزی، برای کشف دلیل اصلی این اتفاق که بین دو گزینه «اشتباه» یا «تبلیغات بازرگانی» در نوسان است، مجبوریم نگاهی کوتاه به تاریخ سینما و همچنین سریال‌های تلویزیونی داشته باشیم. سوال نخست این است که با توجه به عظمت «بازی تاج و تخت» و با وجود یک تیم حرفه‌ای، باتجربه و کاربلد در گروه سازنده این سریال، آیا امکان بروز چنین اشتباه یا به قول معروف «سوتی» محرزی هست؟ جواب: بله، قطعا هست! کافی است یک سرچ کوچک کرده و ببینید چه بسیار شاهکارهای تاریخ سینما که از قضا نام‌های بزرگی نیز از تهیه‌کننده گرفته تا کارگردان و فیلمبردار و بازیگر و... در گروه سازنده‌شان داشته‌‌اند، اما اشتباهاتی از جنس «لیوان استارباکس» که مشابه‌شان را در فیلم‌های ارزان‌قیمت و ناشناخته نیز نمی‌توان دید، در آنها بیداد می‌کند. «پدرخوانده»، «خوب،بد،زشت»، «کازابلانکا»، «ارباب حلقه‌ها»، «هری‌پاتر»، «تایتانیک»، «نجات سرباز رایان» مثال‌های بارزی بر این ادعا هستند و شاید باورتان نشود که در برخی‌شان تعداد سوتی‌ها به عددی عجیب و غریب منتهی می‌شود.
فیلم سینمایی یا آگهی بازرگانی؟
آیا احتمالش هست وجود لیوان استارباکس اصولا یک ترفند تبلیغاتی باشد؟ جواب: بله، قطعا هست! دوباره شما را به فیلم‌های مهم تاریخ سینما ارجاع می‌دهیم. صحنه‌ای که سوپرمن در فیلم «سوپرمن 2» (1980) طی یک مبارزه شخصیت شرور داستان را به تابلوی تبلیغاتی کوکاکولا می‌کوبد، یا صحنه‌ای که رنه روسو در «حادثه توماس کراون» (1999) یک قوطی پپسی را یک نفس سر می‌کشد، یا در فیلم «جزیره» (2005) که اسکارلت یوهانسون و ایوان مک‌گرگور انواعی از لباس و کفش با مارک پوما در قفسه لباس‌های خود دارند و... این میان از «بی‌ام‌‌و»ها، «استون مارتین»‌ها، «آلفا رومئو»ها و دیگر خودروهای لوکسی که در هر قسمت از سری «جیمز باند» به تلی از آهن قراضه تبدیل می‌شوند، می‌گذریم! همه اینها تبلیغات غیرمستقیمی هستند که در اکثر فیلم‌ها و سریال‌ها با آن روبه‌رو هستیم، اما نکته‌ای که وجود لیوان استارباکس در «بازی تاج و تخت» را به حاشیه‌ای بزرگ تبدیل کرد، وجه «غیرمنطقی»‌اش بود. شاید درست به همین دلیل است که احتمال «سوتی»‌بودن این صحنه بر ظن «تبلیغاتی»‌بودنش می‌چربد، هرچند که در پایان باز هم نمی‌توان از هیچ چیز کاملا مطمئن بود!