در روزهای گذشته یکی از مهمترین مسائل کشور کلیپ جنجالی «جنتلمن» بوده که از شادی و آوازخوانی دختران دانش‌آموز حکایت می‌کرد. کلیپی که بعدا چند نسخه مشابه آن از مدارس دیگر منتشر شد، تا مشخص شود نه استثنایی بوده و نه ساختگی. البته اگر فرض را بر این نگیریم که عده‌ای به شکل برنامه‌ریزی‌شده به مدارس ما نفوذ کرده‌اند، تا با آهنگ «جنتلمن» پایه‌های فرهنگی جامعه را به لرزش درآورند! این اتفاقات باعث شد تا علی رمضانی مدیرکل فرهنگی، هنری، اردوها و فضاهای پرورشی وزارت آموزش‌وپرورش وارد عمل شوند و یادآوری کنند که سال گذشته دستورالعملی برای سرود مدارس ارسال شده و نکاتی که دغدغه به حساب می‌آید، در آن دستورالعمل ذکر شده است. آقای رمضانی (که اگر اجازه بدهید از تکرار عنوان‌شان صرف‌نظر کنیم) در این گفت‌و‌گو با بیان این‌که در فعالیت سرود دختران، اجرای تک‌خوانی ممنوع است، گفته‌اند: «تاکید کردیم در تولید و ساخت سرود مدارس به منظور نیل به اهداف آموزشی و تربیتی و درک بهتر مفاهیم و محتوا، اشعار کتب درسی ملاک کار قرار گیرد. در دستورالعمل ذکر شده است که مسئولیت تهیه سرود از اشعار کتاب‌های درسی با معلمان باشد؛ بکارگیری نیروی آزاد در بخش سرود حتما باید با مجوز و تایید حراست آموزش‌وپرورش باشد، همچنین اعلام کردیم باید در اشعار و سروده‌ها به مسائل فرهنگی، تاریخی، حماسی، آداب، سنن، مشاهیر و مفاخر پرداخته شود.» مسیر آموزش‌وپرورش به خوبی و با قدرت درحال ادامه است و همان‌طور که وزیر آموزش‌وپرورش گفت احساس می‌کنیم عده‌ای از بدخواهان سیاسی که نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی زاویه دارند، اقدام به پخش کلیپ‌هایی در فضای مجازی کردند. ایشان با بیان این‌که باید در جهت ایجاد شادی و امید به دانش‌آموزان بیشتر تلاش کنیم، می‌گویند: «وزیر آموزش‌وپرورش نگاه مناسب و شایسته‌ای به موضوعات مختلف دارند، به‌طور مثال اقداماتی نظیر برداشتن آزمون‌های زائد در مدارس باعث شد تا فضا برای اقدامات در حوزه پرورشی مناسب‌تر شود. جشنواره دانش‌آموزی گلدسته سبز و همچنین جشنواره آینه زمان را داشته‌ایم و از دیگر مواردی که سال ۹۸ اجرایی می‌شود، سینمای مدارس است. این حجم از فعالیت‌های فرهنگی در مدارس نشان از توجه ویژه‌ای به نیازهای دانش‌آموزان به‌ویژه در حوزه پرورشی دارد؛ ما به خوبی درحال طی مسیر هستیم و در مقابل کج‌سلیقگی که در هر ناحیه صورت بگیرد، برخورد خواهیم کرد.»
باید به عرض برسانیم که اگر پیش از این تصور می‌کردیم آموزش‌وپرورش در نگاه و تعریف دانش‌آموزان دچار مشکلات جدی است و برنامه‌های پرورشی‌اش سنخیتی با روحیات بچه‌ها و زمانه ندارد، پس از صحبت‌های جناب مدیرکل این فرضیات را باید قرین به واقعیت بدانیم. صحبت‌های جناب رمضانی نشان می‌دهد در آموزش‌وپرورش، در حوزه مسائل فرهنگی در بر همان پاشنه چند دهه قبل می‌چرخد. این‌که مورد مطلوب را در اشعار کتاب‌ها جست‌وجو کنیم (که خود این اشعار و انتخاب‌شان جای بحث بسیاری دارد) و این‌که گمان کنیم با جشنواره‌های دانش‌آموزی گلدسته‌های سبز و از این قبیل، نیازهای روانی دانش‌آموزان مرتفع می‌شود، ما را با سرعت بیشتر در همان مسیری پیش می‌برد که تا حالا آمده‌ایم و نشانه‌های موزون و ریتمیکش دایما منتشر می‌شوند. مدیرکل محترم هم تاکید می‌کنند که باید در زمینه ایجاد شادی و امید دانش‌آموزان تلاش شود، هم از این می‌گویند که «به خوبی درحال طی مسیر هستیم» و هم مواردی را ذکر می‌کنند که نشان می‌دهد چرا به این خوبی درحال طی مسیریم و در عین حال با یک کلیپ همه تلاش‌هایمان با پرسش مواجه می‌شود. در این‌جا چند سوال رایج در فضای مجازی را با مدیرکل محترم وزارت آموزش‌وپرورش در میان می‌گذاریم. شاید خواستند جوابی به آنها بدهند یا حداقل شاید کمی در مورد قطعیت آن‌چه می‌گویند، تردید کنند که این تردید می‌تواند آغاز تغییر مسیر مثبت باشد.
یک- مردم می‌پرسند این همه در مورد وجود موادمخدر در مدارس گفته شده، چرا سیستم آموزشی ما نلرزید، یعنی واقعا خواندن یک ترانه (اگرچه مبتذل) و حرکات موزون همراه با آن از وجود موادمخدر در مدارس خطرناک‌تر است؟
دو- مردم می‌پرسند این همه تصویر و خبر از مدارس مخروبه منتشر می‌شود. مدارس کپری، مدارسی که در کانکس و در حرارت بالا، جهنم را مقابل چشم معلم و بچه‌ها می‌آورد. چطور می‌شود که همه این مشکلات مدیران را نگران و وادار به واکنش نمی‌کند، اما یک کلیپ...
سه- سوال این است که با تکرار مداوم این جمله که عده‌ای از بدخواهان کلیپ را ساخته و پخش کرده‌اند قرار است به کجا برسیم. ما با آن بخش از ماجرا که عده‌ای از بدخواهان با دستاویز قرار دادن این کلیپ‌ها می‌خواهند همه فعالیت‌های سیستم آموزشی را زیر سوال ببرند و باید مقابل‌شان ایستاد، موافقیم. اما واقعا خود جناب وزیر که باور ندارند این کلیپ‌ها توطئه‌ای برای حمله به نظام آموزش‌وپرورش ما است؟ اگر دارند در مورد کلیپ‌های مشابه که هر روز دارند منتشر می‌شوند
چه می‌گویند؟
چهار- خانم مینایی‌پور، مدیرکل امور زنان وزارت آموزش‌وپرورش در همایش گرامیداشت هفته تربیت اسلامی، روز امور تربیتی و گرامیداشت روز زن در تاریخ 8 اسفند 97 اعلام کردند سرودی ویژه دختران تهیه شده که هدف آن تقویت هویت دخترانه و افزایش شادی و نشاط در مدارس دخترانه و ارتقای سلامت روحی و جسمی دختران دانش‌آموز است، بعدتر گفتند از این سرود رونمایی هم شده است. ما که هرچه گشتیم، نه در سایت‌های آموزش‌وپرورش، نه در شبکه‌های اجتماعی و جایی دیگر اثری از این سرود نبود و چیزی پیدا نکردیم. موافقید که این سرود -که لابد هزینه زیادی هم برایش شده و این همه برایش تبلیغ شده- منتشر شود و بررسی کنیم که چقدر از آن استقبال شده و چرا در یک روز شاد و جشن مدارس، بچه‌ها به جایش ترانه یک خواننده زیرزمینی را ازبرمی‌خوانند؟
پنج- «برخورد خواهیم کرد»، «اجازه نخواهیم داد» و احتمالا «اخراج خواهیم کرد» و بقیه عناوین چقدر می‌توانند به برطرف‌شدن مشکل کمک کنند. مدیر محترم با همه تجارب و شناخت خود از این حوزه، واقعا معتقدند که برخورد کردن و ممنوع کردن به فضای فرهنگی بهتری منجر خواهد شد؟ فکر می‌کنید سرودهایی که قرار است از روی اشعار کتاب‌های درسی و زیر نظر معلمان ساخته شود و دختران هم حق تک‌خوانی آن را حتی در محیط دخترانه نداشته باشند، شور و نشاط را برای بچه‌ها تامین خواهد کرد؟ واقعا اینها را
جدی می‌گویید؟