یحیی تـدین|  بیژن اسدی‌پور سال 1325 در روستای کهن‌دیار بندر انزلی متولد شده است. درون‌مایه  آثار اسدی‌پور بیش از هر چیز آدم‌ها هستند که البته گاهی گیاهان و جانوران هم در آن ایفای نقش می‌کنند. از این لحاظ می‌توان اسدی‌پور را تنها بازمانده خلف مکتب «اردشیر محصص» دانست. اسدی‌پور  مثل بسیاری از طنزپردازان، کار هنری خود را از اوایل دهه 40 با مجله «توفیق» آغاز کرد. نخستین کتاب تصویری او با نام «ملا نصرالدین» حوالی‌ سال 54 به چاپ رسید. با آن‌که آثار او همگی دارای ویژگی‌های طنازانه هستند، اما وی خود را یک طراح می‌داند تا یک نقاش یا کاریکاتوریست. «محمدعلی جمالزاده» از پایه‌گذاران قصه‌نویسی درباره اسدی‌پور می‌گوید: «الحق می‌توان او را در کار نقاشی و نوعی کاریکاتور، آفریننده مکتب جدیدی خواند که به وسیله تغییرات استادانه و جابه‌جا ساختن اعضا و حرکات، بی‌سابقه به نظر می‌آید.» بیژن در‌ سال 1353 برای ادامه تحصیل در رشته راه و ساختمان به آمریکا رفت و از آن تاریخ در همان کشور زندگی می‌کند. وی درباره دوری از ایران و دلتنگی‌های آن می‌گوید: «به گمانم ماهی زیباترین تنگ‌ها هم همیشه دلتنگ دریا باشد.»