در شیراز رسم بر این است که مردم پس از بازکردن روزه خود و صرف افطار به منزل یکدیگر رفته و مراسم دید و بازدید را انجام می‌دهند و گاه تا سحر در کنار یکدیگر می‌نشینند و گپ‌وگفت می‌كنند و به خوردن خوراکی‌هایی چون رنگینك، زولبیا و بامیه و انواع تنقلات مشغول می‌‌شوند. از رسوم دیگر در بین مردم شیراز این است که پدر و مادر تازه‌عروس موظف هستند افطاری کاملی تهیه کرده و همراه با هدیه‌ای که می‌تواند انگشتر یا گردنبند یا چیزهای دیگری باشد، به خانه تازه‌عروس بفرستند. به این افطاری ویژه «روز والون» می‌گویند. برخی از مردم شیراز عادت دارند هنگام بازكردن روزه خود عرق گل‌گاوزبان بنوشند؛ زیرا اعتقاد دارند که طبع روزه سرد است و عرق گل‌گاوزبان سردی آن را از بین می‌برد. خواندن مناجات با صدای بلند در پشت‌بام‌های منازل و مساجد و کوچه‌ها و گذرها از دیگر رسوم مردم مناطق مختلف فارس است.