سیاوش باقی | «اون خدایی که پرنده‌ها رو مامور حمله به سپاه ابرهه کرد، مطمئن باشید به کمک ایران هم میاد. این هم مصداقش. اگر قرار باشه ما نفت صادر نکنیم، بقیه هم نمیتونن صادر کنن. #تنگه-هرمز»، «انفجارهای فجیره نشان داد امنیت خلیج‌فارس شیشه‌ای است»، «اماراتی‌ها و سعودی‌ها سردرگم شده‌اند و نمی‌دانند از کجا خوردند. صدای شکستن استخوان‌های جلادهای منطقه را به وسیله تیرهای غیب بیشتری خواهیم شنید»، «از این به بعد نیروهای متخاصم با وضع جدیدی در عرصه نظامی روبه‌رو خواهند شد که از آن به‌ عنوان #تیر_غیب می‌توان نام برد.
این مطالب و از این قبیل از دیروز و پس از خبر انفجارهای بندر فجیره امارات زیاد دیده شد. متونی که از آن خوشحالی و شور و شوق هویدا بود. کاربران فضای مجازی که البته بیشترشان هم با اکانت‌های غیرقابل شناسایی و مستعار به این فضا دامن می‌زدند و طوری از این انفجارها که هنوز دلایل رخ دادن آن روشن نبود –و تا لحظه نوشتن این مطلب هم نیست- می‌نوشتند و می‌گفتند که انگار حاضرند در جا آن را گردن بگیرند. تاکید مداوم بر این‌که این #تیر_های_غیب قرار است به بیگانگان درس بدهد و آنها را بیدار کند، همگی پالس‌هایی بودند که انگار می‌خواستند این اتفاقات را به ما ربط بدهند، یعنی اگر اسم‌های آشنا و ردپای دلواپس‌ها و تندروهای شناخته‌شده خودی را در این میان نمی‌دیدیم، راحت می‌توانستیم این واکنش‌ها را کار نتانیاهو و بدخواهان ایران بدانیم که دارند گزک دست بدخواهان ما می‌دهند و برایمان پرونده‌سازی می‌کنند. اما روز گذشته سخنگوی وزارت امور خارجه با دسیسه خواندن این اتفاقات خواهان هوشیاری کشورهای منطقه شد. به نوشته خبرگزاری‌ها سیدعباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران حوادث روز یکشنبه ۲۲ اردیبهشت برای چند کشتی در دریای عمان را نگران‌کننده و تاسف‌بار خواند و خواهان روشن‌شدن ابعاد دقیق این حادثه شد.
موسوی با اشاره به تاثیر منفی این حوادث بر سلامت کشتیرانی و امنیت عبور و مرور دریایی نسبت به هرگونه دسیسه از سوی بدخواهان جهت برهم زدن ثبات و امنیت در منطقه هشدار داد و خواهان هوشیاری کشورهای منطقه نسبت به هرگونه ماجراجویی از سوی عوامل خارجی شد.
درباره عده‌ای ماجراجو که بنزین به آتش می‌ریزند، دو نکته گفتنی است؛ اول این‌که این بزرگواران، وقتی زمان حمله به هفته‌نامه «صدا» و معتدل‌ها می‌شود، بر این طبل می‌کوبند که «جنگی در کار نیست» که «آمریکا گفته برنامه‌ای برای حمله به ایران در دستور کار ندارد» که «با وجود این همه آرامش در منطقه چرا ما باید حاضر به مذاکره شویم»، اما بلافاصله بعد از خرابکاری‌های امارات هویت واقعی خود را نشان می‌دهند و برای به آتش کشیده شدن نفتکش‌ها در خلیج‌فارس هورا می‌کشند. دومین نکته هم این است که کشور یک سیاست و تریبون دارد و آن هم در اختیار دولت و وزارت امور خارجه است. مسئولان  دولت بارها اعلام کرده‌اند که از تنش در منطقه استقبال نمی‌کنند و تا زمانی که منافع‌ ایران تهدید نشود، دست به حرکت متقابل زده نمی‌شود. پس چرا باید عده‌ای در داخل برخلاف سیاست‌های عاقلانه و عرفی کشور موش بدوانند و همه را علیه ما کنند و حساسیتی هم برانگیخته نشود. دقت کنید که حتی رسانه‌های مشهور تندرو هم حواس‌شان هست و در ماجرایی مثل بندر فجیره بی‌احتیاطی نمی‌کنند –هرچند سیما در ابتدای انتشار خبر به شکلی هیجان‌زده آن را پوشش می‌داد- اما برخی عوامل شناخته‌شده و جمعی بی‌نام و نشان آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.