حسن پاک‌نیا، رئیس هلال‌احمر شهرستان آق قلاست. او به «شهروند» می‌گوید که در سیل دوم 2500 نفر از اهالی این شهرستان و روستاهای اطرافش اسکان داده شدند و پس از فروکش‌کردن سیل مردم را راهی خانه‌هایشان کردند. هر چند هنوز خیلی از خانه‌ها تخریبی است: «ما با بنیاد مسکن برای 606 خانه احداثی یا تخریبی صحبت کرده‌ایم، برای همه آنها چادر و اقلام زیستی و خوراکی تهیه کردیم، برای 980خانوار ساکن روستاهای آق‌قلا نیز همین اقدامات را انجام دادیم و به حدود 400 خانواده اقلام خوراکی و زیستی داده‌ایم.» او از جزییات اسکان سیل‌زدگان در چادرها پس از فروکش‌کردن سیل بی‌اطلاع است: «به‌طور رسمی آماری از این افراد نداریم، خانواده‌هایی هستند که خانه‌شان تخریب شده یا نم دارد، برای این افراد چادر برپا شده و تا زمانی که وام تعمیر بگیرند، در چادرها مانده‌اند. البته در آق‌قلا اردوگاهی برای اسکان این افراد ایجاد نشده، هر کس که به خانه نرفته، در داخل محوطه خانه‌اش، در طبقه بالای خانه و ... چادری دارد.» رئیس هلال‌احمر شهرستان آق‌قلا می‌گوید که در سطح شهر به صورت پراکنده چادرهایی دیده می‌شود، وقتی باران می‌بارد، به ما مراجعه می‌کنند تا نایلون بدهیم، بعد از سیل اول، هنوز تعدادی از خانواده‌ها در چادر زندگی می‌کنند: «بهتر است بنیاد مسکن زودتر کمک‌های مالی برای تعمیر خانه‌ها را به سیل‌زده‌ها بدهد، تا خانه‌ها درست شود و مردم به خانه‌هایشان برگردند.»
آب مشکل اول و آخر سیل‌زده‌هاست، وقتی هم که سیل آمد، آب آشامیدنی‌شان با مشکل مواجه شد، با این‌که بسته‌های آب‌معدنی فراوانی میان‌شان توزیع می‌شد، اما ترس از ابتلا به بیماری‌های منتقله از آب وجود داشت. حالا پاک‌نیا می‌گوید که آب آشامیدنی، شرایط بهتری پیدا کرده، اما هنوز مردم باید آب را بجوشانند و بعد مصرف کنند. با همه اینها اما به گفته پاک‌نیا، گزارشی مبنی بر شیوع بیماری خاصی داده نشده است: «فاضلاب‌های روستایی و شهری و همچنین دام‌های وحشی، آلودگی زیادی با خود دارند و باید مراقبت‌های زیادی در این زمینه انجام داد.»
مردم تنها از طریق هلال‌احمر کمک کنند
 کمک‌های مردمی موضوع دیگری است که پاک‌نیا به آن اشاره می‌کند. او می‌گوید که هلال‌احمر نهاد قابل اعتماد مردم برای توزیع کمک‌های مردمی است. گاهی پیش می‌آید که افراد خودشان می‌خواهند اقلام امدادی‌شان را به مردم برسانند، اما در این بین اتفاقی که می‌افتد این است که به سالمندان اقلام نمی‌رسد، درحالی‌که جوان‌ترها اول صف همه چیز را می‌گیرند و می‌روند، اما حالا خیران سراغ ما می‌آیند، ما آدرس می‌دهیم و آنها از طریق شبکه معتمدان که ترکمن هم هستند، افراد نیازمند را معرفی می‌کنند. حالا هم از مردم می‌خواهیم که خودشان غذای گرم توزیع نکنند، موادش را به ما بدهند، ما خودمان کمک می‌کنیم: «من پیشنهاد می‌کنم افرادی که می‌خواهند به سیل‌زده‌ها کمک کنند، با توجه به هجوم پشه‌ها، برای اهالی پشه‌بند بیاورند، پشه اهالی را تهدید می‌کند. اگر نذری دارند، به جای خورد و خوراک، هزینه‌اش را برای ساخت حمام و سرویس‌های بهداشتی و ... صرف کنند.»