اگر بخواهیم به یکی از شخصیت‌های مورد علاقه محافل دانشجویی و هنری اشاره کنیم بی‌شک فرانتس کافکا نویسنده ‏سرشناس اهل جمهوری چک در صدر فهرست قرار خواهد داشت چه آن‌که هنوز و همچنان آثارش ورد زبان‌ها و ‏عکس‌هایش زینت‌بخش دیوار کافه‌ها و پاتوق‌های محافل روشنفکری است. 95‌سال پیش در چنین روزی، برابر 3 ژوئن ‏‏1924 میلادی، فرانتس کافکا در 40 سالگی درگذشت، اما در همین مدت کوتاه نیز با آثاری که از خود بر جای گذاشت در ‏زمره بزرگترین نویسندگان آلمانی‌زبان قرن بیستم قرار گرفت. احتمالا نفس‌تان در سینه حبس خواهد شد اگر بدانید کافکا ‏پیش از مرگ یکی از دوستان نزدیک خود را وصی قرار داده و از او خواسته بود تمام آثارش را نخوانده بسوزاند. اما این ‏دوست نزدیک که نامش «ماکس برود» بود وصیت‌نامه کافکا را زیر پا گذاشت و با انتشار بیشتر آثار او، رفیق متوفای خود ‏را به شهرتی غیرقابل تصور رساند. کتابخوان‌ها کافکا را بیش از هر چیز با «مسخ» و «محاکمه» می‌شناسند، اما او آثار مهم ‏دیگری نیز داشت ازجمله رمان ناتمام «قصر»، «آمریکا» و همچنین تعداد زیادی داستان‌ کوتاه. ‏