انتشار خبری مبنی بر شکستن رکورد ضریب هوشی اینشتین توسط یک دختر ایرانی مقیم انگلیس بار دیگر موضوع جالب و هیجان‌انگیز «انسان‌های دارای ضریب هوشی بالا» را به موضوع بحث‌های رسانه‌ای و البته فضای مجازی تبدیل کرد. البته چیزی که ما از آن با عنوان ضریب هوشی یاد می‌کنیم، درواقع «بهره هوشی» نام دارد و سنجه‌ای است برای اندازه‌گیری هوش انسان. بر اساس برخی تحقیقات علمی انجام‌شده، نزدیک به 70‌درصد انسان‌ها از هوش متوسط بهره می‌برند، حدود 12‌درصد هوشی بالاتر از حد متوسط دارند و 2‌درصد هم جزو باهوش‌ها به حساب می‌آیند. در این میان کمتر از یک‌درصد هم افراد خاص یا همان فوق باهوش‌ها هستند که جایگاه‌شان دست نیافتنی بوده و تنها عده معدودی به قلمروشان راه دارند.

آلبرت و استیون باهوش‌های سلبریتی
این‌که در همه اخبار مربوط به بهره هوشی، عبور از کسانی چون آلبرت اینشتین و استیون ‌هاوکینگ ملاک سنجش موفقیت فرد رکوردشکن قرار می‌گیرد، بیش از هر چیز به خاطر شهرت اینشتین و ‌هاوکینگ است. شما هر کجای جهان که اسم این دو نفر را بیاورید آنها را می‌شناسند و همچنین از هوش سرشار و نبوغ ویرانگرشان مطلع هستند. پس خیلی ساده است که برای مقایسه بگوییم فلانی به اندازه اینشتین نابغه است یا بهره هوشی‌‌اش از استیون ‌هاوکینگ فراتر است. اما حتما برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید از قضا و اتفاقا جنابان استیون ‌هاوکینگ و آلبرت اینشتین باهوش‌ترین انسان‌های روی کره زمین نیستند و حداقل 8 نفر جلوتر از آنها در صف باهوش‌ها جا خوش کرده‌اند! به‌ طور مثال گری کاسپاروف، شطرنج‌باز قهار روس با ضریب هوشی 194 در ردیف‌های فوقانی فهرست ده تایی باهوش‌ترین باهوش‌ها قرار دارد و این در حالی است که‌ هاوکینگ و اینشتین هر دو با بهره هوشی 160 در پایین این فهرست جا خوش کرده‌اند.
سرنوشت غم‌انگیز باهوش‌ترین انسان
با همه این اوصاف احتمالا حالا دوست دارید بدانید باهوش‌ترین فردی که تاکنون بهره هوشی‌اش مور سنجش قرار گرفته چه کسی است. جواب: ویلیام جیمز سایدیس. در خصوص این ریاضیدان و زبان‌شناس برجسته آمریکایی که با داشتن بهره هوشی 300 باهوش‌ترین انسان همه تاریخ نام گرفته است، گفته‌اند که تا هشت سالگی به زبان‌های لاتین، یونانی، فرانسوی، روسی، آلمانی، عبری، ترکی و ارمنی کاملا مسلط بوده و با ورود به‌ هاروارد در یازده سالگی جوان‌ترین دانشجوی تاریخ این دانشگاه نام گرفت. سایدیس در هنگام مرگ به بیش از 40 زبان زنده دنیا کاملا تسلط داشت و تنها کسی بود که توانست نظریه نسبیت عام اینشتین را کاملا اثبات کند. اگر تا اینجای کار دانستن اطلاعات فوق باعث شده به موفقیت‌های جناب ویلیام جیمز سایدیس غبطه بخورید باید این را هم بدانید که خود او از داشتن این توانایی بشدت منزجر بود و بارها در محافل مختلف اذعان کرده بود که ترجیح می‌داد آدمی با بهره‌هوشی پایین باشد. او که در اواخر عمر مشاعر خود را تا حدودی از دست داده بود، نهایتا جولای 1944 در چهل‌وشش سالگی  بر اثر ابتلا به ذات‌الریه در شهر نیویورک درگذشت.