شماره ۱۷۱۰ | ۱۳۹۸ شنبه ۱۸ خرداد
صفحه را ببند
پست دیگر کالاهای بیشتر از 30 کیلوگرم را جابه جا نمی‌کند حالا با بسته‌های بزرگ چه باید کرد؟
سبکی تحمل‌ناپذیر پستخانه‌ها

سهیلا روزبان- شهروند| پست دیگر وسایل سنگین شما را به مقصد نمی‌رساند؛ این تازه‌ترین قانون شرکت پست است که از این به بعد مردم برای خریدهای سنگین‌شان از شهرهای مرزی یا فروشگاه‌های آنلاین و... روی این شرکت حساب نکنند.
تعرفه‌های ارزان شرکت پست که گاهی کمتر از نصف شرکت‌های باربری درمی‌آمد، بسیاری از مردم را تشویق کرده بود که برای رساندن کالاهای‌شان به مقصد با پستخانه تماس بگیرند اما حالا بهزاد اقبال‌خواه، عضو هیأت‌مدیره شرکت پست به «شهروند» می‌گوید که حمل بسته‌های سنگین برای پست هزینه‌های سنگینی دارد و درآمدزا نیست. به همین دلیل این شرکت تصمیم گرفته است تا مطابق قوانین جهانی فقط بسته‌های زیر 30 کیلوگرم را به مقصد برساند و مردم برای ارسال بسته‌های سنگین شان فکر دیگری کنند.
البته شرکت پست تأکید دارد که برای ارسال بسته‌های سبک‌وزن هم اگر مردم بخواهند آن بسته‌ها را تا ترمینال‌های مسافربری حمل کنند و پستچی‌ها تا در خانه نروند، قیمت‌ها بسیار کمتر تمام می‌شود و اگر روی بسته‌تان کدپستی را ننویسید هم مجبورید پول بیشتری بدهید.
ایرانی‌ها پارسال 400‌میلیون بسته پست کردند
با منسوخ‌شدن نامه و نامه‌نگاری، پست برخلاف تصور خیلی‌ها به حاشیه نرفته است و در‌ سال 97 ایرانی‌ها چیزی حدود 400‌میلیون بسته پستی برای همدیگر ارسال کردند. البته شرکت پست توضیح می‌دهد که این تعداد ارسال بسته نسبت به ‌سال 96 حدود 20‌درصد کاهش یافته است.
بهزاد اقبال‌خواه، عضو هیأت‌مدیره شرکت پست که توسعه دولت الکترونیک را دلیل اصلی کاهش  استفاده از پست می‌داند، ادامه می‌هد: «در حال حاضر صدور و ارسال قبض‌های برق، آب، تلفن و موبایل دیگر وجود فیزیکی ندارد و بسیاری از افراد قبض‌های خود را از طریق اپلیکیشن‌های موبایل دریافت و آنها را پرداخت می‌کنند. به گفته او، حالا حدود 40‌میلیون قبضی که ماهانه شرکت پست جابه‌جایی آن را برعهده داشته است، دیگر وجود ندارد و همین مسأله موجب شده است که آمار جابه‌جایی بسته‌های این شرکت روند کاهشی به خود بگیرد.   
باربری‌ها هم پست می‌کردند!
با این حال هنوز هم پست بسیاری از خریدهای اینترنتی و سفارش‌های کالایی مردم را جابه‌جا می‌کند؛ این موضوع در حالی رخ می‌دهد که براساس اطلاعیه‌ای که شرکت پست حدود 10 روز پیش منتشر کرد، این شرکت دیگر زیر بار جابه‌جایی بسته‌های بزرگ نمی‌رود. بر اساس آن‌چه اقبال‌خواه می‌گوید: «از این پس در دفاتر پیشخوان دولت حداکثر وزن بسته‌های دریافتی باید 30 کیلوگرم و در دفاتر پستی باید 40 کیلوگرم باشد؛ در غیر این‌صورت شرکت پست زیر بار جابه‌جایی آنها نمی‌رود.»
این محدودیت در شرایطی اعمال شده است که اتحادیه پست جهانی شرکت‌های پست را ملزم به جابه‌جایی بسته‌های با وزن زیر 30 کیلوگرم کرده است و هیچ تخلفی در این خصوص وجود ندارد.  
بهزاد اقبال‌خواه، عضو هیأت‌مدیره شرکت پست، در این‌باره توضیح می‌دهد: «جابه‌جایی بسته‌های بزرگ بار مالی سنگینی را به این شرکت تحمیل می‌کرد و این هزینه بالا در حالی است که سهم شرکت از درآمد حاصل از جابه‌جایی این بسته‌ها بسیار ناچیز و تنها 0.2‌درصد کل درآمد حاصل بود.»
به گفته او، هزینه جابه‌جایی بسته‌های بزرگ به وسیله شرکت پست به قدری پایین بود که متوجه شدیم برخی از شرکت‌های باربری سفارشات دریافتی خود را از طریق پست به مشتری خود می‌رسانند؛ به‌عنوان مثال هزینه‌ای که پست بابت  جابه‌جایی یک یخچال از میناب تا لاهیجان دریافت می‌کرد حدود 90‌هزار تومان بود؛ در حالی ‌که شرکت‌های باربری معمولا چیزی حدود 200‌هزار تومان برای جابه‌جایی چنین  بسته‌ای دریافت می‌کردند.  او همچنین تأکید می‌کند که زیرساخت‌های لازم برای انتقال بسته‌های بزرگ در این شرکت وجود نداشت و کارکنان خود شرکت مجبور به جابه‌جایی این بسته‌های بزرگ بودند که مشکلات متعددی را برای آنها ایجاد می‌کرد و از طرفی خسارت‌هایی را هم به سایر مرسولات پستی وارد می‌کرد.
فقط 3 اپراتور پست مجوز رسمی دارند
حالا چه باید کرد؟! جالب است که بدانید استارت‌آپ‌ها در حوزه ارسال مرسولات بین شهری بیکار ننشسته‌اند و خیلی راحت و بدون این‌که به دفاتر پست بروید می‌توانید با نصب یک اپلیکیشن روی گوشی‌های موبایل خود بسته‌های خود را تا وزن 100 کیلوگرم به شهرهای مختلف کشور ارسال کنید. در این اپلیکیشن‌ها شما بعد از این‌که مبدأ، مقصد و البته وزن بسته ارسالی را مشخص می‌کنید، متوجه می‌شوید که چه هزینه‌ای را باید پرداخت کنید. با استفاده از این اپلیکیشن‌ها دیگر شما نگران ماندن بسته در انبار نیستید و به صورت آنلاین می‌توانید از آخرین وضع ارسال بسته خود مطلع شوید.
درست است که حالا اپلیکیشن‌های متعددی سر برآورده‌اند که محموله‌های شما را به مناطق مختلف حمل می‌کنند اما شرکت پست اعلام می‌کند که بسیاری از آنها مجوزهای رسمی ندارند و نمی‌توانید با خیال راحت بسته‌تان را به دست آنها بسپارید.
به گفته عضو هیأت‌مدیره شرکت پست، آمار دقیقی وجود ندارد که نشان دهد چه تعداد پستخانه‌های موازی و البته بدون مجوز ایجاد شده است. پستخانه‌هایی که به گفته اقبال‌خواه، عموما فاقد مجوز برای فعالیت است. او می‌گوید: «در حال حاضر، دو اپراتور به اسم پیشگامان بادپا و تی پاکس به همراه شرکت پست مجوز فعالیت از سازمان تنظیم مقررات رادیویی را دارند و سایر اپلیکیشن‌های فعال در این بخش فاقد مجوز رسمی است.»  
 با این‌حال، اگر می‌خواهید بسته مهم و گران‌قیمتی ارسال کنید، بهتر است به جای اعتماد کورکورانه به این اپلیکیشن‌ها سراغ همان اپراتورهای رسمی بروید.
کرایه ارسال بسته چقدر است؟
اما قیمت ارسال محموله‌های پستی چقدر است؟ قیمت‌های قانونی براساس مسیر و وزن بسته‌ها متفاوت است؛ به‌عنوان مثال اگر بخواهید دو بسته یک تا پنج‌کیلویی را از تهران به درِ منزلی در آبادان از طریق یکی از همین اپلیکیشن‌های غیرمجاز بفرستید، چیزی حدود 27‌هزار و 300 تومان باید پرداخت کنید. البته اگر بخواهید بسته را به ترمینال این شهر بفرستید، هزینه پرداختی شما چیزی حدود 20‌درصد کمتر می‌شود. درحال حاضر، ارسال یک قلم جنس با وزن 6 تا 15 کیلوگرم، 38‌هزار و 800 تومان؛ وزن 16 تا 25 کیلوگرم، 61‌هزار و 800 تومان؛ وزن 26 تا 40 کیلوگرم، 89‌هزار تومان؛ وزن 41 تا 60 کیلوگرم، 130 هزار تومان؛ وزن 61 تا 80 کیلوگرم، 176‌هزار تومان و بسته‌ای با وزن 80 تا 100 کیلوگرم حدود 222‌هزار تومان برای شما آب می‌خورد.
اگر شما از اهواز به شهری مانند طبس بسته 100 گرمی به ارزش 100‌هزار تومان را بخواهید ارسال کنید، چیزی حدود 7‌هزار و 560 تومان باید پول پرداخت کنید. البته هزینه ارسال یک بسته 500 گرمی به ارزش 100‌هزار تومان از اهواز به طبس حدود 11‌هزار تومان می‌شود، درحالی‌که اگر وزن این بسته به یک کیلوگرم برسد باید یک‌هزار  و 700 تومان بیشتر پرداخت کنید. البته هزینه ارسال یک بسته 100 گرمی  به ارزش 100‌هزار تومان از تهران به کرج، 10‌هزار و 700 تومان خرج روی دست شما می‌گذارد.
این درحالی است که قیمت ارسال محموله توسط شرکت پست و اپراتورهای رسمی و مجوزدار کمتر از این ارقام است و گاهی تا نصف این مبالغ می‌رسد.
غرامت گم‌شدن بسته چقدر است؟
شرکت‌های غیر مجاز سازوکار غیرشفاف دارند و نظارت خاصی بر آنها وجود ندارد، بنابراین از آنها عبور می‌کنیم، اما در مورد شرکت‌های دارای مجوز ارسال مرسوله، خسارت به بسته‌ها مشمول خسارت می‌شود.
بر این اساس، در صورتی که مرسوله مفقود شود، اگر بیمه باشد، غرامتی مطابق با ارزش اظهار شده به فرستنده پرداخت می‌شود و در غیر این‌صورت، مطابق مقررات مبلغی که معمولا ۱۲ برابر کرایه پستی است به‌عنوان غرامت به فرستنده پرداخت می‌شود. در صورت دیر رسیدن مرسوله نیز دوبرابر کرایه پستی مرسوله، غرامت به فرستنده تعلق می‌گیرد. البته در صورت استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمجاز، خبری از غرامت نیست. آن‌گونه که مدیر بازاریابی یکی از این شرکت‌ها به «شهروند» توضیح می‌دهد: «مشتریان این اپلیکیشن می‌توانند با پرداخت نیم تا یک‌درصد ارزش کالا، مرسوله پستی خود را بیمه کنند. البته اگر بیمه نکنند خبری از پرداخت جریمه نیست. البته این نکته را هم اضافه می‌کنند که تاکنون چنین اتفاقی در این شرکت رخ نداده است.»
در صورت حضور نداشتن گیرنده در نشانی مرسوله، برای او اطلاعیه صادر می‌شود و پس از دوبار مراجعه نامه‌رسان، برای اشخاص حقیقی و صندوق‌‌های شخصی هفت روز و برای اشخاص حقوقی ۱۰ روز، مرسوله در دفتر مقصد نگهداری و سپس به فرستنده عودت داده می‌شود. البته درصورتی که مرسوله حاوی اوراق بهادار یا اشیای قیمتی باشد، باید از سرویس بیمه پیشتاز استفاده کرد. در صورت داشتن کد مرسوله می‌توان از طریق صفحه http:    //itemtracking.post.ir از وضع مرسوله اطلاع پیدا کرد.
جریمه برای نداشتن کد پستی
البته هزینه مرسوله‌های پست پیشتاز به عوامل مختلفی همچون  بُعد مسیر و وزن مرسوله پستی بستگی دارد، اما نوشتن کد پستی گیرنده و فرستنده روی مرسوله از دیگر فاکتورهای موثر در هزینه پست است. جالب است که بدانید در صورت ننوشتن هر یک از این کد پستی‌ها مبلغی به‌عنوان جریمه در نظر گرفته می‌شود. اما مورد بعدی بیمه  است که برای بسته‌های حاوی اشیای قیمتی در نظر گرفته می‌شود. البته اگر می‌خواهید از تحویل بسته ارسالی خود مطلع شوید باید پول بیشتری پرداخت کنید تا شرکت پست با فرستادن پیامک این وضع را به شماگزارش دهد.


تعداد بازدید :  368