شهروند| رشته اصلی تحصیلیاش بازیگری است و تجربه حضور در فیلمهای سینمایی کودک و فرشته، سریال علیالبدل و ایستگاه آخر را در قاب تلویزیون دارد. با این حال که همیشه دوست داشته بازیگری را ادامه دهد، اما امسال با حادثه تلخ سیل و درگیرشدن مردم مناطق سیلزده، پیشنهاد همراهی با تیم مستندساز برنامه اختیاریه را پذیرفت و بهعنوان یک بازیگر راهی مناطق سیلزده شد تا درد مردم را از همان قاب تلویزیونی که یک روز خودش در آن درخشیده بود، نشان دهد. سیما خضرآبادی متولد سال 1368 حالا در کارنامه بازیگریاش تجربه جدیدی به دست آورده و دیدن لحظههای تلخ و سخت زندگی مردم سیلزده آنقدر او را تحتتاثیر قرار داده تا به خواست قلبیاش بعد از این هم در کارهای عامالمنفعه مشارکت داشته باشد.
خانم خضرآبادی شما بازیگر تلویزیون و سینما هستید. چه شد که در آیتمهای مستند برنامه اختیاریه حضور پیدا کردید؟
از ابتدا قرار بود من بهعنوان بازیگر با یک تیم مستندساز به مناطق سیلزده سر بزنیم. به خاطر حس انساندوستی و اینکه دوست داشتم از نزدیک درد مردم و شرایطشان را ببینم، به این کار ترغیب شدم و این شد که با اختیاریه همکاری کردم.
سیل ویرانگر امسال وسعت زیادی داشت و شهرها و استانهای زیادی را درگیر کرد. به همه این مناطق سر زدید؟
6 استان رفتیم. مثلا استان فارس، سیستان و بلوچستان و گلستان رفتیم و در هر استان هم به روستاها و شهرهای اطرافش که درگیر سیل شده بودند، سر زدیم.
در این آیتم برنامه اختیاریه که شما حضور داشتید، معضلات و مشکلات مردم مناطق سیلزده پخش میشد. سوژههایتان را چطور پیدا میکردید؟
تیمها و امدادگران هلالاحمر خودشان در جریان سختترین شرایطی که مردم داشتند، بودند، بنابراین هرمنطقه سیلزدهای که میرفتیم، با تیمهای هلالاحمر همراه میشدیم و چند سوژه به ما معرفی میکردند و ما هم دربارهشان گزارش میگرفتیم.
گفتید که به خاطر حس انساندوستی و دیدن درد مردم سیلزده از نزدیک، این کار را قبول کردید. قرار گرفتن در مناطق آسیبدیده با آن شرایط سخت چقدر روی ذهن شما تاثیر گذاشت؟
خیلی زیاد تحتتاثیر قرار گرفتم. کلا فضا، فضای حزنآلود و غمانگیزی بود و طبیعتا تکتک تصاویری که دیدیم، دردناک بود.
کدام سوژه برای شما تلختر بود؟
همهشان تلخ بودند، ولی یکی از تلخترین تصاویری که خیلی روی ذهنم تاثیر گذاشت را در مرو دشت شیراز دیدم، وقتی به خانه مادری رفتیم که پسر و عروس و نوهاش را در سیل از دست داده بود و از آن روز به بعد وسایل و یادگاریهایشان را جلوی چشمش گذاشته بود. اینقدر حالم بد شد که تا 2، 3 ساعت نمیتوانستم حرف بزنم.
حرفه اصلی شما بازیگری است، اما حضورتان در آیتمهای مستند اختیاریه برگ جدیدی از فعالیتتان را رقم زد. دوست دارید در این حوزه هم فعالیت کنید یا بعد از این برنامه هرگز سراغ این نوع کارهای سخت که تلخیهای زیادی هم با خودش دارد، نخواهید رفت؟
روزی که متوجه شدم کمکهای مردمی خیلی زیاد بوده و تاثیر زیادی روی مردم گذاشته، خستگی کار را از تنم بیرون آورد. هرچند این نوع کار نخستین تجربه من بود، اما یک کار عامالمنفعه به حساب میآید و خیلی دوست دارم که باز هم تکرار شود. امیدوارم با اتمام این برنامه باز هم مردم حواسشان به مردم مناطق سیلزده باشد و این کمکهای مردمی ادامهدار باشد.