بعد از پخش آخرین فصل از سریال پرطرفدار «بازی تاج و تخت»، این روزها توجه طرفداران مجموعه‌های تلویزیونی به ‏یکی دیگر از محصولات شبکه ‏HBO‏ یعنی «چرنوبیل» معطوف شده است. مینی سریالی 5 قسمتی که به یکی از ‏بزرگ‌ترین فجایع اتمی (غیر نظامی) تاریخ پرداخته و از نقطه صفر فاجعه تا پیامدهای آن را پیش روی مخاطبان قرار ‏می‌دهد. امتیاز بالای «چرنوبیل» در سایت معروف ‏IMDB‏ که تا این لحظه رتبه نخست مجموعه‌های تلویزیونی را برایش ‏به ارمغان آورده، نشانگر این است که «چرنوبیل» توانسته رضایت مخاطبان خود را تا حد بسیار زیادی برآورده کند. این ‏میان سوای ارزش‌های هنری، تأثیر تراژیک فاجعه چرنوبیل بر مردم اروپا (بخش اعظمی از کاربران بالفعل سایت ‏IMDB‏) را نباید در کسب این امتیاز بالا نادیده گرفت. اما درنهایت حقیقت این است که در سایه استفاده از لوکیشن‌های ‏واقعی و همچنین ذکر دقیق جزییات فاجعه، سریال «چرنوبیل» را باید یکی از مستندترین درام‌های تصویری چند دهه اخیر ‏در مدیوم تلویزیون قلمداد کرد. ‏
روشن شدن چراغ نخست توسط آمریکا!‏
فاجعه چرنوبیل 33‌سال پیش، برابر 26 آوریل 1986 میلادی، در پی انفجار رآکتور شماره 4 این نیروگاه رخ داد. آنهایی ‏که سریال «چرنوبیل» را دیده‌اند احتمالا تا حدودی متوجه دلایل بروز این فاجعه شده‌‌اند، هرچند باید پذیرفت که ساده کردن ‏اصطلاحات فنی در حد فهم مخاطبان تلویزیونی آن هم در حوزه فناوری پیچیده‌ای چون انرژی اتمی، کار چندان آسانی ‏نیست. اما جالب است بدانید فاجعه چرنوبیل نخستین حادثه از نوع خود نیست و پیش از روس‌ها این آمریکایی‌ها بودند که ‏انفجار در نیروگاه‌های هسته‌ای را کلید زدند. 28 مارس 1979 میلادی، یعنی 7‌سال قبل از واقعه چرنوبیل، نیروگاه اتمی ‏‏«تری مایل آیلند» در ایالت پنسیلوانیا دچار حادثه شد و نشت گاز رادیواکتیو از هسته مرکزی این نیروگاه باعث شد 140 ‏هزار نفر از اهالی محلی مجبور به ترک خانه‌های خود شوند. این رقم کمی بیش از تعداد افرادی است که در فاجعه چرنوبیل ‏مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. ‏
تکنولوژی هسته‌ای مقهور قدرت طبیعت
تکنولوژی نه چندان امن و پیشرفته رآکتورهای ‏RBMK‏ (استفاده شده در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل اوکراین) در سریال ‏پربیننده این روزهای شبکه ‏HBO‏ یکی از دلایل انفجار هسته رآکتور و بروز فاجعه اتمی چرنوبیل قلمداد شده است. اما اگر ‏فکر می‌کنید با بکارگیری تکنولوژی پیشرفته می‌توان در را بر بروز فاجعه بست کاملا در اشتباهید! و این ادعایی است که ‏در‌سال 2011 با فاجعه اتمی «نیروگاه هسته‌ای شماره یک فوکوشیما» به اثبات رسید. وقوع زلزله 9 ریشتری در سواحل ‏شرقی ژاپن و به دنبال آن سونامی مرگبار حاصل از این زلزله خسارات بسیاری به بار آورد، اما شاید زیان‌بارترین بخش ‏ماجرا غرق شدن نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما بر اثر سونامی بود. به زیر آب رفتن رآکتورهای این نیروگاه باعث شد ‏ژنراتورهایی که با به گردش درآوردن آب  مسئولیت خنک‌کردن هسته داغ رآکتور را برعهده داشتند خاموش شوند و این ‏دقیقا همان وضعیتی بود که نیروگاه چرنوبیل در‌سال 1986 تجربه کرد. حادثه فوکوشیما نیز نهایتا همچون ماجرای ‏چرنوبیل با صرف هزینه مالی و انسانی هنگفت مهار شد و البته که همانند ورژن اوکراینی خود هنوز به‌طور کامل ‏خسارت‌های جانبی آن التیام نیافته است.   ‏