38‌سال پیش در چنین روزی، برابر 20 خرداد 1360 خورشیدی، مجلس شورای اسلامی بررسی عدم کفایت سیاسی ابوالحسن ‏بنی‌صدر را آغاز کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی، بنی‌صدر در دولت موقت و سپس شورای انقلاب مشغول به کار شد، تا ‏این که 5 بهمن 1358 در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری با کسب 11‌میلیون رأی - 76‌درصد آراء - به‌عنوان نخستین ‏رئیس‌جمهوری ایران برگزیده شد. علاقه بنی‌صدر به لجبازی‌های سیاسی و نگاه بالا به پایین او باعث شد از همان روزهای ‏نخست وارد دعواهای بی‌حاصل سیاسی با نهادهای انقلابی علی‌الخصوص مجلس شورای اسلامی شود. پروسه فرسایشی ‏انتخاب نخست‌وزیر نشان داد که بنی‌صدر به پشت‌گرمی 11‌میلیون رأیی که آورده قصد تعامل با هیچ گروه رقیبی را ندارد. ‏آغاز جنگ تحمیلی و تصمیم امام خمینی (ره) برای واگذاری فرماندهی کل قوا به رئیس‌جمهوری نیز موجبات فروکش کردن ‏عطش قدرت‌طلبی بنی‌صدر را فراهم نکرد. نهایتا قائله ضد انقلاب در‌سال 60 و حمایت تلویحی رئیس‌جمهوری از ‏اغتشاشات بنی‌صدر را پله‌پله به سقوط سیاسی نزدیک کرد. سقوطی که 31 خرداد 1360 با رأی مجلس به عدم کفایت سیاسی ‏او رقم خورد.