وقتی از سینمای وسترن خصوصا نوع کلاسیک آن صحبت به میان می‌آید؛ دو شمایل یکی روی صندلی کارگردانی و دیگری در قامت بازیگر به ذهن عاشقان سینما متبادر می‌شود. شمایل ابدی کارگردانی سینمای وسترن که بی‌گفت‌و‌گو جناب جان فورد است و آن دیگری که از قضا در بسیاری از آثار جان فورد به نقش‌آفرینی پرداخته، کسی نیست جز اسطوره غرب وحشی در مدیوم سینما، یعنی ماریون میچل موریسون معروف به جان وین. 40‌سال پیش در چنین روزی، برابر 11 ژوئن 1979 میلادی، جان وین، پس از نزدیک به نیم‌قرن حضور بر پرده سینما بر اثر عوارض ناشی از سرطان معده درگذشت. جان فورد نیز 6‌سال پیش از او بر اثر ابتلا به همین نوع از سرطان جان خود را از دست داده بود. در کارنامه هنری جان وین می‌توان ایفای نقش در گونه‌های مختلف سینمایی از ملودرام تا فیلم‌های جنگی را مشاهده کرد اما درنهایت آن‌چه که با شنیدن نام او مقابل دیدگان ما رژه می‌رود، تصویر مردی است سوار بر اسبی خسته، با یک ششلول در دست و نگاهی که تا عمق جان نفوذ می‌کند.