تیم ملی یک بازی دوستانه مهم مقابل کره جنوبی برگزار کرد و جالب اینجاست که نظر مردم و فوتبالدوستان درباره عملکرد تیم ملی خیلی مثبت است. پایان عصر فوتبال تدافعی و دنبالکردن سبک فوتبال هجومی در کنار نباختن به کره، خیلیها را به وجد آورد. با اینحال، با هشتگ تیم ملی توییتهای زیادی منتشر شد که بخشی از آن را در زیر میخوانید:
دور خوردنای پورعلی و جا موندنای کنعانی داره فریاد میزنه که دفاع تیم ملی احتیاج به بازیکنهای جدید داره.
خلاصه بازی ایران - کره رو دیدم و تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که کیروش ممنون که دیگه نیستی.
آقای میثاقی! چطور میشه دوران 8 ساله کیروش رو با 14 روز ویلموتس مقایسه کرد. بعدش به نتیجه رسید ویلموتس بهتره. ما تو رو بهعنوان مجری قبول نداریم، چه برسه به کارشناس!
بازی ایران - کره دو سر برد بود! کرهایها خوشحالن چون بالاخره گل زدن. ما خوشحالیم چون بالاخره حمله کردیم.
آخرینباری که تیم ملی ایران ۱۶ تا موقعیت گل داشت، جلوی مالدیو بود که ۱۷ تا زدیم.
خدا رو شکر دیگه تو بازیهای تیم ملی طارمی دفاع راست و میلاد محمدی رو خط دروازه و کریم انصاریفرد هافبک دفاعی بازی نمیکنن!
چقدر خوب که تیم ملیای داریم که تاکتیک اول و آخرش ترس نیست.
ولی دقت کردید از وقتی دیگه کیروش نیست، جنجالهای تیم ملی و فوتبال ایران چقدر کمتر شده؟
بعد سااااالها دارم با ذوق بازي تيم ملي رو ميبينم و از ته دل دوست دارم ببره.
بهترین اتفاق اینه که دیگه کسی تو رأس تیم ملی نیست که بذر نفرت بپاشه همه جا!
به دنبال سفر رامبد جوان و نگار جواهریان به کانادا برای اکران فیلمشان در این کشور و همزمان شدن آن با زمان به دنیا آمدن فرزندشان، عدهای آن را بهانهای برای تولد فرزند این زوج در کشور کانادا میدانند و این روزها واکنشهای بسیاری به این موضوع در فضای مطبوعات و فضای مجازی صورت گرفته است. منتقدان میگویند چرا کسی که مدام به ما میگوید بخندید و از این راه درآمد کسب میکند، خود به ما پشت میکند و فرزندش را در خارج از ایران به دنیا میآورد، اما امیرمهدی ژوله در پستی اینستاگرامی به این واکنشها انتقاد کرد: «میدونید چرا یکی میگه مردم ایران ما شما رو خیلی دوست داریم شما خیلی خوبید؟ چون رسالت برنامهش این تعریف شده که به مردم غمگین و گرفتار و افسرده و «گریه بلد» سرزمینش، شادی و عزت نفس و مجالی برای خنده بده. میدونید چرا یکی میره بچهش رو خارج از ایران به دنیا بیاره؟ چون رسالت پدریش این تعریف شده که به بچهش شادی و عزت نفس و مجالی برای خنده بده و نذاره اون غمگین و گرفتار و افسرده و «گریه بلد» بار بیاد. اگر از جایی که به دنیا اومدیم ناراحتیم یقه پدرمون رو بگیریم. اگر از جایی که بچه مردم به دنیا میاد ناراحتیم یقه روانپزشکمون رو بگیریم.» البته همچنان کاربران واکنشهای گوناگونی به این ماجرا دارند؛ برخی به دنیا آوردن فرزند در یک کشور دیگر را حق طبیعی او میدانند
و برخی دیگر نه.