گرمای تهران به قدری زیاد شده که دیروز توییتهای زیادی با اشاره به همین موضوع منتشر شد. نظرات مردم در این مورد جالب بود.
دندون درد رو بیشتر از گرمازدگی میتونم تحمل کنم.
فقط آبدوغ خیار میتونه از حجم این گرما کم کنه.
اگه گفتی ایرانیا تو اوج گرما چی میخورن؟ بستنی؟ شربت؟ هیچکدوم! چایی میخورن اونم دوتا.
با این گرمای شدید تهران دارم کمکم میفهمم مردم عزیز ساکن تو جنوب چی میکشن!
تنهایی بهتر از اینه با کسی باشی که سرماییه و تو این گرما مجبوری به خاطرش زارتو زورت کولرو خاموش کنی.
این چه وضعشه؟ پختیم از گرما!
انقدر گرمه کولر آبی هم دیگه جواب نمیده... پول کولر گازی هم که نداریم. بمیریم بهتره.
کی فکرشو میکرد گرما به قدری بشه که از شدتش تو تهران برسیم به مرحله تبخیر شدن.
این راننده تاکسی اینترنتیهایی که کولر روشن نمیکنن رو نباید باهاشون برخورد کنیم؟
موندم بعضی از این راننده تاکسیها برای اینکه به ماشینشون فشار نیاد یا حتی بنزین کم مصرف کنن کولر نمیگیرن. خب همون پول رو اگر مریض بشید باید بدید برای دوا درمون. به جون خودتون احترام بذارید.
تو سرما میتونی زیاد لباس بپوشی و گرمت بشه. اما تو این گرمای شدید نمیتونیم لباسامون رو که دربیاریم تو خیابون راه بریم!
از زیباییهای امروز فقط اون لحظه که بعد از گشتوگذار در چهارباغ و کلی پیادهروی توی این گرما سوار ماشین شدیم کولر روشن شد.
انتشار ویدیویی از صحبتهای امیر جعفری در فضای مجازی واکنشهای مختلفی را در پی داشته است. اگرچه این ویدیو مربوط به یک هفته قبل از انتخابات سال 96 است و صحبتهای امیر جعفری تازه نیست، اما بازنشر آن در صفحات مجازی باعث شده که صحبتهای امیر جعفری برای او حاشیهساز شود. او در این ویدیو میگوید که «من هم اگر رئیسجمهوری بودم، نگران بیکاری و کسب درآمد برادرم بودم» یا «چرا وقتی فلان وزیر زحمت و بیخوابی میکشد، پسرش بنز سوار نشود؟». پرسشهایی که کاربران را بشدت عصبانی کرده و انتقادها و اعتراضهای تندی را علیه جعفری سامان داده است.
کاربران نوشتههای تندی درباره سخنان جعفری منتشر کردهاند: «امیر جعفری گفته كه مسئولان زحمت ميكشند پس پسر مسئولان بايد بنز سوار شوند. منتظر رهنمودهاي ديگر اين هنرمند حكومتي هستيم. خجالت نكش عزيزم بگو»، یا: «حق داره خب. پدر امثال ساشا سبحانی و دیگر ژن خوبها هر روز ساعت پنج بیدار میشن تا شب کار میکنن بلکه یه لقمه نون حلال ببرن سر خونه و زندگیشون»، یا: «آقا راست ميگه زحمت كشيده پاچهخواری کرده»، یا: «جعفری وقتی درآمد یه سکانس بازیکردنت پول چندین ساعت پرواز منه که لنگشم، هرکسی برای جایگاهش باید زحمت بکشه، بازیگریم زحمات خودشو داره ولی فکر نکن پولی که الان در میاری حاصل اون زحماتته، حاصل ما مردمیه که شماهارو گندهتون کردیم الان بشینید تو روی خودمون این حرفارو بزنید» و این یکی: «از شیش سالگی تو انواع کارای لولهکشی، تراکت پخشکنی، موتورسازی، روکوبی مبل که ۹ تا تاول رو دستم بود، تو طباخی شبکاری می کردم با ۳ تا معتاد موادفروش بیخوابی میکشیدم، اسنپ شب و روز بودم، هزارجور دویدم تو آموزشگاه زبانهای مختلف، ولی دزدی نکردم. شما اسم خودتو نزار زحمتکش»...
برخی نیز به موارد دیگری اشاره کرده بودند: «این آقای امیرجعفری همونیه که به استناد حمایتهای ایشون تو رأیگیری شرکت کردین؟» یا: «نمیدونم چرا هی متعجب میشیم از حرفها و افکار واقعی سلبریتیها! مگه جز این چیزا هم میشه انتظاری داشت ازشون؟ نکنه این موجودات رو هنرمند و فرهیخته میدونیم؟» یا: «آقای امير جعفری فرزند آن كارگر كه پدرش بیخوابی كشيده و زحمت كشيده چرا نمیتواند بنز سوار بشود و در هزينههای معمول زندگیاش مانده؟! به مردمی حمله میكنی كه به تو جايگاه دادند؟! فقط پدران بنزسواران زحمت كشيدهاند؟! چه شده كه سلبريتیها خودشان را عقل كل میدانند؟!