شهروند| نمیدانیم چند نفر از کسانیکه این مطلب را میخوانند حتی نام برنامه تلویزیونی «سرزمین ما» را شنیدهاند، اما این برنامه قرار است دیگر پخش نشود و همین هم عاملی شده تا نگرانی فعالان محیطزیست و طبیعت کشور زیاد شود. آنها نگرانند و میپرسند چرا در این اوضاع نابسامانی که محیطزیست کشور درگیر آن است باید جلوی پخش برنامهای تلویزیونی درباره آن گرفته شود؟ برنامهای که در این وانفسا میتواند کمک دوستداران محیطزیست باشد و روشنگر برای مردمی که از آن کم میدانند.
البته باید بگوییم این برنامه در ساعت پربیننده سیما هم پخش نمیشد و شبکه یک سیما ساعت 8صبح روزهای پنجشنبه را به آن اختصاص داده بود. ساعتی عجیب در روزی نیمه تعطیل که طبیعتا میتواند در میزان بازدید این برنامه اثر بگذارد. این درحالی است که تلویزیون به غیراز برنامه سرزمین ما، فقط دو برنامه محیطزیستی دیگر دارد. یکی از آنها «طبیعت 360درجه» است که از شبکه 2 پخش میشد و دیگری «هوای تازه» که شبکه افق پخش میکرد. البته هوایتازه این روزها به نظر در دوران استراحت بین فصلهای ساخت و تدارک فصل جدید به سر میبرد و پخش نمیشود و حالا سرزمین ما میان زمین و هوا سرگردان است.
همین نگرانی هم عاملی بود تا روز گذشته شورای هماهنگی شبکه تشکلهای محیطزیست و منابع طبیعی کشور به دکتر میرباقری، معاون سازمان صداوسیما نامهای بنویسد و از او تقاضا کند درباره توقف تولید و پخش برنامه سرزمین ما از سوی مدیران شبکه یک سیما تجدیدنظر کند و با بررسیهای بیشتر اجازه توقف این برنامه صادر نشود. در بخشی از این نامه آمده: «این برنامه بهعنوان تنها برنامهای که به صورت تخصصی به وضع فعالیت و مشارکت مردمی آحاد جامعه بخصوص سازمانهای غیردولتی و مردمنهاد میپرداخت و در این راه سبب ایجاد انگیزه و تحرک جوانان و بسط آگاهیهای کاربردی محیطزیستی به اقشار مختلف شده بود، موجی از نگرانی را در علاقهمندان و دغدغهمندان ایجاد کرده است.» حالا محمد الموتی، دبیر شبکه تشکلهای محیطزیست و منابع طبیعی کشور که ازجمله امضاکنندگان این نامه است به «شهروند» میگوید از شخص میرباقری با توجه به اینکه سابقهای فرهنگی دارد توقع میرود توجه کند. اما سازمان عریض و طویل صداوسیما که سازوکار مخصوص به خود را دارد ممکن است این توجه را نداشته باشد. «یکی از مواردی که برای حذف این برنامه به آن اشاره شده، عدم مشارکت مردمی و نبود پیامک کافی برای این برنامه است. سوال ما این است که آیا شما زمان مناسب را به این برنامه دادهاید، اما مخاطب نداشته؟ و در عین حال اینکه چطور باید برای حوزهای که جدیدا مشکلاتش به عرصه عمومی آمده توقع حمایتی مردمی داشت. صداوسیما باید آموزش دهد و مانند دانشگاهی برخورد کند که قرار است مردم از آن بیاموزند.» به گفته الموتی نگاه اقتصادی و بنگاهی داشتن به همه برنامهها جزو رسالتهای صداوسیما بهعنوان رسانهای ملی نیست و باید به این نتیجه برسند که این تصمیم مدیریتی نیست، بلکه وظیفهای راهبردی است. «ما از همه سازمانهای فرهنگی تاثیرگذار که اتفاقا از بودجههای عمومی هم استفاده میکنند انتظار داریم به حوزه محیطزیست و آموزش درباره آن توجه ویژه داشته باشند. اساسا اگر این مسأله تشریح نشود و مردم در یک همآموزی مشارکتی این فرآیند را یاد نگیرند تبعاتش را در آینده خواهیم دید. کما اینکه درحال حاضر شاهد این مورد هستیم که تصمیمگیران بعضا بیاطلاعی نسبت به موضوعات محیطزیستی بیتوجه عمل میکنند و سیاستمداران ما اساسا با این مسائل بیگانهاند.»
به گفته الموتی کشور ما ازجمله معدود کشورها در دنیاست که در قانون اساسیاش به مقوله محیطزیست اشاره شده و این یعنی در اسناد بالادستی جدیت این موضوع دیده شده و لازم است در بخشهای دیگر هم این جدیت به وجود بیاید. «امیدواریم با گفتوگو این مسائل حل شود. برنامه دوباره برگردد و البته زمان درستی هم به آن اختصاص پیدا کند.»