شهروند| بحث اختصاص سهمیه‌های ویژه ورود به مقاطع مختلف دانشگاهی، بحث امروز و دیروز نیست و همواره موافقان زیاد و البته مخالفان بسیار بیشتری داشته است. همین چند وقت پیش هم تعدادی از داوطلبان آزمون تخصصی پزشکی در برابر وزارت بهداشت در اعتراض به همین سهمیه‌ها و تاثیری که بر نتیجه تلاش آنها و خروجی علمی رشته‌های پزشکی دارد، تجمع کردند. روز گذشته نیز «حسین حسینی»، معاون آموزشی دانشگاه تهران در نشستی که با موضوعیت سهمیه ورود به دانشگاه‌ها برگزار شد، از دانشگاه‌هایی نام برد که در آنها سهمیه برخی داوطلبان از ۳۰درصد و گاهی با ۵۰درصد لحاظ شده است.
تسهیلات دیگر را جایگزین علم‌فروشی کنیم
محمدسالار کسرایی، رئیس سابق دانشگاه آزاد قم و عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در مورد نقش یا تأثیر سهمیه در کنکور و نهاد آموزشی کشور به «شهروند» می‌گوید: «متاسفانه موضوع سهمیه به‌عنوان یک امتیاز خاص، تسهیلات یا عرضه دانش از پیش تعیین‌شده به افراد و داوطلبان به یک اپیدمی در ساختار دانشگاهی و نظام آموزشی ما تبدیل شده است.» این پژوهشگر مسائل فرهنگی و سیاسی افزود: «از سهمیه‌بندی در وضع کنونی آن هم به این فرمی که این مقام آموزشی از وجود ۵۰درصدی آن (سهمیه) در برخی دانشگاه‌ها سخن به میان آورده باید به‌عنوان یک ابرچالش یاد کرد؛ چالش در یک فضا و محیط دانشگاهی. علم به‌عنوان یک کالا هدیه داده می‌شود. درواقع خواندن، نوشتن، فراگیری علم و سواد و ... معنا و جایگاه خود را از دست داده است.» کسرایی ارتقای درصدی سهمیه به 50درصد را برای ساختار آموزشی و دانشگاهی یک کشور، آسیب‌زا و خطرناک توصیف کرد و در این راستا گفت: «نهادینه‌شدن و سیر صعودی سهمیه‌ها برای برخی داوطلبان یا بهتر است بگوییم برای «ویژه‌خوارها» سبب می‌شود که ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های درونی افراد و داوطلبانی که با تلاش و دانش خود به دانشگاه ورود پیدا می‌کنند با داوطلبانی که دوپینگ علمی کرده‌اند، نادیده گرفته شود و این رویکرد جفا به قشر تحصیلکرده‌ای است که همه مراتب علمی و آموزشی را با درایت و تلاش خود طی کرده است.» کسرایی ادامه داد: «اگر بحث این است که این داوطلبان در هر حالتی باید سهمیه یا امتیازاتی به آنها تعلق گیرد، می‌توان از راه‌های دیگری استفاده کرد. برای مثال امتیازات و تسهیلاتی چون ماشین، خانه، شهریه و بسیاری از موارد جدای از علم‌فروشی در پوشش چالشی تحت عنوان سهمیه به آنها تعلق گیرد. یکی دیگر از آسیب‌هایی که سهمیه 50درصدی می‌تواند در آینده و البته خیلی زودتر به نظام آموزشی و دانشگاهی ما تحمیل کند، بی‌انگیزگی و بی‌رغبتی در میان هر دو قشر سهمیه‌دار و بی‌سهمیه است.»