«به قول عبدالرحمن فرامرزی، این اسراییلی که من میشناسم، فردا ادعای شیراز را هم میکند. میگوید شاعرهای خود شما همیشه در اشعارشان اسم شیراز را گذاشتهاند مُلک سلیمان!» این بخشی از سخنرانی تاریخی و به یادماندنی شهید مرتضی مطهری در عاشورای سال 1348 خورشیدی است که در آن به مسأله فلسطین پرداخت و پس از آن برای مدتی به زندان افتاد. استاد مطهری در بخشی از این سخنرانی که در ابتدای این مطلب نیز آورده شد مثالی جالب و طنزآمیز را از زبان یکی از روزنامهنگاران شهیر عصر پهلوی دوم نقل کرده و به استهزا توسعهطلبی و ادعاهای ارضی دروغین تلآویو میپردازد. این روزنامهنگار معروف کسی نیست جز عبدالرحمن فرامرزی، نویسنده، استاد دانشگاه و وکیل دادگستری که 47 سال پیش در چنین روزی، برابر 20 تیر 1351 خورشیدی در تهران درگذشت. فرامرزی در دورهای نیز سردبیری روزنامه کیهان را بر عهده داشت و یکی از روزنامهنگارهایی بود که با تیزبینی غائله حزب دموکرات و مشی تجزیهطلبانه این حزب در آذربایجان را تجزیه و تحلیل کرد. او همچنین بارها به خاطر قلم تندش در برخورد با اسراییل ممنوعالقلم شد.