اگر در شبکه اجتماعی توییتر فعال نیستید، به شما پیشنهاد می‌کنیم در این شبکه فعال باشید و در زمان فعالیت هم همواره حساب کاربری محمدجواد آذری‌جهرمی، وزیر ارتباطات را دنبال کنید. وزیر جوان در این شبکه اجتماعی با مردم ارتباط مستقیم دارد و به بسیاری از سوالات و مشکلات آنها رسیدگی می‌کند و درباره فعالیت‌های وزارتخانه تحت مدیریت خود و برنامه‌های کاری و تخلفاتی که شرکت‌ها انجام می‌دهد، روزانه به مردم گزارش می‌دهد. بعضی مواقع هم آقای وزیر توییت‌های جالب شخصی منتشر می‌کند که این یکی از جالب‌ترین آنهاست که نوشت: «در اتفاقی عجیب امشب در دو نوبت به پسرم گفتم کولر رو خاموش کنه، نشانه‌های پیری؟» کامنت‌های کاربران زیر توییت وزیر جوان دولت اما واقعا جالب توجه بود.
یکی از کاربران: «جوادجان توییتر چرا نصفه‌شبی ریپ میزنه؟!» پاسخ وزیر: «شمعش مشکل داره حتما.»
من چند شب به بابام میگم کولر رو خاموش کنم! این نشونه چیه؟
حالا پسرتون به حرفتون گوش کرد و زور گفتید برای خاموش‌کردن کولر؟
بابا به شما می‌گن وزیر جوان. حرف نندازید دهن ملت الکی.
همون موقع که بلند میشید کلید کولر رو بزنید، کلید یا دکمه فیلترینگ رو هم بزنید، ملت از دست کندی اینترنت و وی‌پی‌ان و این چیزا هم راحت بشن.
چرا به بچه آخه گیر می‌دید؟ گرمه دیگه... کولر هم برای گرماست
کولر رو هم فیلتر کنید خب!
آقای وزیر بحث سرما و کولر که تموم شد، لطفا یک‌بار شفاف به مردم بگید چرا شبکه اجتماعی توییتر که تمام مسئولین نظام هم اونها حساب کاربری دارن، فیلتره.
آقای وزیر این فیلترینگ توییتر و فیس‌بوک و تلگرام رو بردار دعات کنیم...
ولی آقای وزیر شاید اثر گشتن و همکاری با پیرمردها باشه. این تأکیدتون رو کولر خاموش‌کردن.
کولرتون گازیه یا آبی؟
آقای وزیر جان به من بگید خودتون از چه فیلترشکنی استفاده می‌کنید؟ ما مردم پیر شدیم با این سرعت کند فیلترشکن‌ها.
موقعی میشه گفت پیر شدی که عضو 400 تا هیأت‌مدیره باشی. آقای وزیر و چندین تا مسئولیت داشته باشید.
حالا اگر گرمتون بشه، باز به پسرتون میگید کولر رو روشن کنه؟ زور نگید دیگه.
با بچه تو این گرما چه کار دارید آقای وزیر. سردتونه لباس گرم بپوشید.
هوا ناجوانمردانه گرمه. چطور حرف از خاموش‌کردن کولر می‌زنید آخه!
بحث سرمایه‌های مشکوک در سینما بالا گرفته است. شنیده شده یک بحث جدی که در سطوح تصمیم‌گیرنده جشنواره‌های خارجی اخیرا مطرح شده است (هرچند رسانه‌ای نمی‌شود)، مسأله شبهه در منابع مالی فیلم‌های ایرانی است. کلا جشنواره‌های غربی نسبت به این موضوع حساسیت دارند و اعتبار خودشان را با حمایت از فیلم‌هایی که منابع مالی مشکوک (پولشویی، فرار مالیاتی و...) دارد، به خطر نمی‌اندازند. سرمایه‌گذاری وام‌های رانتی (امامی، رضوی و...) در کنار سرمایه‌گذاری موسسات مرتبط با سازمان‌های تحت تحریم ... هراس شدیدی در غربی‌ها نسبت به سینمای ایران ایجاد کرده است. متاسفانه در ایران سیستم مالی شفاف و قابل رصد نیست و جشنواره‌ها قادر به تایید فیلم‌های سالم هم نیستند. از این‌رو، اگر کسی هم ریگی به کفش نداشته باشد، در آتش سایرین می‌سوزد. این بحث که توسط یکی از کاربران کافه‌سینما مطرح شده، واکنش‌های متعددی در پی داشته است، بسیاری معتقدند دلایل عدم حضور سینمای ایران در فستیوال‌ها موارد دیگری است. برخی از این واکنش‌ها را در زیر می‌خوانید.
از بین دلایل مشخصی که چرا سینمای ایران دیگر در فستیوال‌ها نیست، این یکی از همه بعیدتر ... است. مهمترین دلایل غیبت سینمای ایران در فستیوال‌های A اینهاست.
تحریم‌های آمریکا که حتی انتقال یک یورو هزینه ارسال فیلم یا جایزه را ناممکن کرده (چون فیلم «محصول» کشور ایران محسوب می‌شود و نه پخش‌کننده جهانی.)
بعضی مشکلات امنیتی در داخل کشور که فرآیند معمول پذیرفتن فیلم‌ها را عملا تعطیل کرده، فرآیندی مثل حضور نمایندگان فستیوال‌ها در ایران، مذاکره با کارگردانان و تهیه‌کنندگان برای پذیرش فیلم‌ها و ...
ضعف ساختاری و هویتی فیلم‌های فیلمسازان نسل جدید ایران. فیلم‌هایی که یا کپی مضمون‌های از پیش جایزه گرفته است، یا حرف تازه‌ای ندارند، یا فیلم‌هایی که با وجود اقبال در داخل کشور، کپی‌ها و کولاژ‌های خیلی مشخص حتی از سکانس‌های فیلم‌ها و سریال‌های آمریکایی و اروپایی‌اند.