کچل کردن یا نکردن، مسأله این است | امیر مسعود فلاح| دیگر سربازان مجبور به کچل‌کردن نیستند. یعنی مهمترین نماد سربازی از بین رفت. شما هروقت و در هرسنی و با هرلباسی و هرجا که کچل باشید، بعد از این‌که ازتان بپرسند «ارثیه؟» و جواب بدهید «نه خودم زدم» سوال بعدی اینست که «آشخوری؟» یعنی سربازبودن‌تان به‌طور پیش‌فرض لحاظ شده و بحث سر مدت‌زمانِ آن است. البته این طرح، آنچنان هم فراگیر نیست. ای بسا سربازانی که کچل نکرده‌اند، کچل شده‌اند و ای بسا سربازان دیگری که کچلی را به‌عنوان یک سبک زندگیِ بسیار جذاب یا یک شغل بسیار هیجان‌انگیز انتخاب کرده‌اند و از بعضی هنرمندان بین‌المللی که معرف حضور همگانند، الگو گرفته‌اند. پس این طرح نمی‌تواند برای همه سربازان نیروزا و نشاط‌‌‌‌‌آور باشد و باید به گزینه‌های بهتر و فراگیرتری فکر کرد؛ گزینه‌هایی از قبیل آزادشدن موی بلند و بلوند درجهت زیباسازی محیط خدمت، حمل موبایل و تبلت و هارد و لپ‌تاپ برای آموزش درس‌های مهم زندگی از قبیل آداب همسرداری و...