هرگاه از بزرگان دنیای بازیگری سینما سخن به میان می‌آید، نام غول‌هایی چون مارلون براندو، آل پاچینو، داستین‌هافمن، ‏رابرت دنیرو، مریل استریپ، پل نیومن، جک نیکلسون، و... به ذهن متبادر می‌شود که هر یک اعتباری مضاعف برای آثار ‏سینمایی به ارمغان آورده‌اند. بازیگرانی که نام‌شان برده شد در طبقه‌بندی‌های سینمایی جزو پیروان سبک ‏Method acting‏ ‏یا «بازیگری متد» قرار می‌گیرند. سبکی که بنیانگذار آن کسی نبود جز کنستانتین استانیسلاوسکی، بازیگر و کارگردان ‏شهیر روس که 81‌سال پیش در چنین روزی، برابر 7 آگوست 1938 در مسکو درگذشت. در سبک ابداعی استانیسلاوسکی ‏یا همان متد اکتینگ، بازیگر خود را به جای شخصیت قصه قرار داده و با آن زندگی می‌کند تا حال و هوای کاراکتری که ‏ایفای نقشش را برعهده گرفته است را با تمام وجود دریابد. به‌طور مثال یک بازیگر پیرو این سبک برای ایفای نقش یک ‏کارگر شهرداری به‌عنوان تمرین مدتی را با کارگران شهرداری گذرانده و کاراکتر مورد نظر را به شکلی واقعی زندگی ‏می‌کند، هرچند چنین الزامی واقعا وجود ندارد و همه آموزش‌دیدگان متد اکتینگ از آن به‌طور دقیق پیروی نمی‌کنند. ‏