«گرگ بیابان»، «سیذارتا»، «دمیان»، «گرترود» و... همگی شاهکارهایی هستند که کتابخوان‌ها را به یاد نویسنده شهیر آلمانی-سوییسی و برنده نوبل ادبیات 1946 میلادی هرمان هسه می‌اندازند. این نویسنده بزرگ در طول زندگی‌اش علاوه بر نوبل ادبیات، یکی مهمترین جوایز ادبی زمان خود یعنی جایزه ادبی گوته را نیز از آن خود کرد. هسه ازجمله نویسندگانی است که در ایران طرفداران بسیاری دارد و تاکنون آثار بسیاری از او به فارسی ترجمه شده‌اند. زمانی رضا رجبی از مترجمان آثار هسه درخصوص او گفته بود: «... نسل پیش از ما، بیشتر اشتفان تسوایگ می‌خواندند... ولی دوره او گذشت. یک دوره‌ای هم برتولت برشت مد بود. اما آن هم گذشت. یك دوره هم‌ هاینریش بُل بود. هسه اما گویی موج دریاست. زمانی مد هسه بالا می‌رود، افزایش می‌یابد، فروكش می‌كند، ولی هر نسلی كه می‌آید، هسه باز كشف می‌شود. یك مدتی از یاد می‌رود و باز نسل و گروه جدیدی كشفش می‌كنند...» 57‌ سال پیش، برابر 9 آگوست 1962 میلادی، هرمان هسه در 85 سالگی درگذشت. از‌ سال ۱۹۳۲ میلادی جایزه‌ای به نام او به دیگر نویسندگان برگزیده اهدا می‌شود.