دکتر سعید معدنی جامعه‌شناس

چند هفته قبل یادداشتی نوشتم ذیل عنوان «ما همه مجرم هستیم» که انعکاس فراوانی در میان اقشار گوناگون جامعه داشت. در آن‌جا ‏گفتم که بنا به گفته کارشناسان، رفتارهای مجرمانه و جرم‌انگارانه در ایران حدود  2هزار مورد است و در سایر کشورها ‏‏۶۰تا ۹۰ مورد‎.
به عبارتی اکثریت و شاید همه مردم ایران مجرم بوده و کار مجرمانه انجام می‌دهند. مثال آوردم از داشتن دستگاه ماهواره تا ‏استفاده از فیلترشکن و این برای یک جامعه خوب نیست که شهروندانش احساس مجرم بودن داشته باشند.
اخیراً نیز در فضای مجازی دو مورد امر مجرمانه یا جرم‌انگارانه مطرح شده که خیلی جالب است و بعید است که در سایر ‏کشورها جرم باشد. یکی بحث امکان یا عدم امکان صدور گواهینامه موتورسیکلت برای زنان و دیگری کسانی که تتو کرده‌اند، ‏نمی‌توانند گواهینامه بگیرند! البته بعداً گفته شد تتوی مشهود‎.
از آن‌جا که انتظار می‌رود از میزان دایره جرم در جامعه کاسته شود، ولی شاهدیم که هر روز براین دفتر افزوده می‌شود و ‏محدوده جرم گسترش می‌یابد. جرایم و محدودیت‌هایی که در هیچ کشوری وجود ندارد یا حداقل نگارنده کمتر کشوری می‌شناسد ‏که در میان مردمانش این همه موارد مجرمانه و جرم‌انگارانه وجود داشته باشد. همین است که در جامعه ما زشتی جرم از بین ‏رفته و از اعتبار قانون و قانونگذار و مجری قانون کاسته شده است.
کمی جامعه و جهان پیرامون را ببینیم و  بیندیشیم و بعد تصمیم بگیریم.