100‌سال پیش در چنین روزی برابر 11 آگوست 1919 میلادی، اندرو کارنگی، میلیاردر و خَیِر شهیر آمریکایی در 83سالگی درگذشت. او که اصالتی اسکاتلندی‌ داشت، بیشتر ثروت خود را که از راه تجارت فولاد به دست آورده بود، صرف کارهای عام‌المنفعه کرد. کارنگی درطول حیات خود بیش از 3‌هزار کتابخانه عمومی ساخت و در تأسیس مدارس و دانشگاه‌های بسیاری دخالت موثر و مستقیم داشت. او فقط آمریکا را مقصد کارهای عام‌المنفعه خود قرار نداده و در کشورهای مختلفی چون کانادا، انگلستان، نیوزیلند، اسکاتلند و حتی فیجی این فعالیت‌ها را پیگیری می‌کرد. کارنگی همچنین به‌عنوان مردی ادب‌دوست از کمک به شعرا و نویسندگان دریغ نداشت. جمله‌ای مشهور از او وجود دارد به این مضمون که: «مردی که ثروتمند بمیرد، بی‌آبرو مرده ‌است. اندوخته‌های مالی‌تان را هرگز به بازماندگان خود نسپارید، چون روی پای خویش نخواهند توانست ایستاد. به هیأت و بنیاد نیز وامگذارید، چون عاقبت برخلاف خواسته‌های شما عمل خواهند کرد. ثروت خود را خود وقف کنید، نه به‌عنوان بخشش و صدقه، بلکه به‌عنوان هدیه به موسسات عمومی که در خدمت بشریت می‌کوشند.»