روز شنبه، قانون‌گذاران مجلس عوام بریتانیا با رأی‌گیری در مورد یک اصلاحیه، تأخیر برگزیت را تصویب کردند. جلسه‌ای تاریخی که حدود پنج ساعت طول کشید و قرار بود توافق دولت بریتانیا با اتحادیه اروپا را که پنجشنبه هفته گذشته به آن دست پیدا کرده بودند، به رأی بگذارند، اما اصلاحیه‌ای به رأی گذاشته شد که طبق آن، حتی اگر توافق، تصویب شود، دولت موظف است از اتحادیه اروپا درخواست کند که برگزیت را به تأخیر بیندازد. این اصلاحیه با ۳۲۲ رأی موافق در مقابل ۳۰۶ رأی مخالف تصویب شد.
حامیان برگزیت حتی از این موضوع نگران بودند که مبادا پارلمان، توافق جانسون با اتحادیه اروپا را تصویب کند و نخست‌وزیر را از هرگونه تعهدی برای به تعویق انداختن برگزیت، معاف کند. در همین میان، ناگهان اولیور لتوین، نماینده سابق حزب محافظه‌کار، کسی که مدتی پیش بوریس جانسون او را از حزب محافظه‌کار بیرون انداخته بود، طرح اصلاحیه را پیشنهاد کرد و با تصویب آن، جانسون مجبور به فرستادن نامه درخواست به اتحادیه اروپا برای به تأخیر انداختن برگزیت شد.
با تصویب این لایحه، نمایندگان می‌توانند بررسی دقیق‌تری بر طرح بوریس جانسون انجام دهند. در جریان رأی‌گیری روز شنبه، علاوه بر بیشتر نمایندگان حزب کارگر، تمامی اعضای احزاب لیبرال دموکرات، ملی اسکاتلند، پلاید کامری (ولز)، سبز و ۱۷ تن از نمایندگان مستقل رأی موافق دادند. همچنین همه اعضای حزب «اتحادطلب دموکراتیک» ایرلند شمالی که از متحدان حزب محافظه‌کارند نیز به این اصلاحیه رأی موافق دادند.
از دیگر سو 6تن از اعضای حزب کارگر نیز در کنار هفده نماینده مستقل، طرف دولت را گرفتند. با این حال، جانسون پس از رأی‌گیری باز هم تأکید کرد که بریتانیا باید 31 اکتبر از اتحادیه اروپا خارج شود و حاضر نیست از اتحادیه اروپا درخواست تمدید زمان خروج را بکند. از سوی دیگر اما از آنجایی که این لایحه به تصویب مجلس رسیده بود، او موظف بود تا پایان شب، درخواست تأخیر در برگزیت را به اتحادیه اروپا ارایه دهد. چیزی که جانسون پیشتر گفته بود حاضر است «بمیرد اما این کار را نکند».
در نهایت بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا نیمه‌شب شنبه نامه تعویق برگزیت را به اتحادیه اروپا فرستاد؛ اما آن را امضا نکرد و نامه دیگری را با امضای خود به آن پیوست کرد. جانسون در نامه اول (نامه بدون امضا) خطاب به دونالد تاسک، رئیس شورای اتحادیه اروپا از این اتحادیه درخواست کرده بود که خروج بریتانیا را به تعویق بیندازند؛ اما در نامه دوم که آن را امضا کرده و به نامه اول پیوست کرده بود، نوشت که «هرگونه تاخیری در روند برگزیت، اشتباه است». او در این نامه همچنین از رهبران اتحادیه اروپا درخواست کرده تا از پارلمان بریتانیا بخواهند به توافقی که دولت بریتانیا با اتحادیه اروپا کرده، به سرعت رأی بدهند. جانسون همچنین در نامه دوم خطاب به دونالد تاسک نوشته بود که به تعویق افتادن برگزیت می‌تواند به منافع بریتانیا و شرکای ما در اتحادیه اروپا و همچنین روابط میان ما آسیب بزند.
از‌سال 2016 که مردم بریتانیا به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند، این کشور درگیر منازعات و کشمکش‌های سیاسی بر سر چگونگی خروج از این اتحادیه بوده است. با تصویب تأخیر روند برگزیت، حالا مسیر حرکت جانسون به سمت برگزیت با توافق، گل‌آلود و مبهم شده است. این بدان معناست که اگر اتحادیه اروپا هم درخواست به تعویق افتادن برگزیت را بپذیرد، جانسون باید به فکر تعیین زمان دیگری برای برگزیت باشد. کاری که او قول داده هیچ‌گاه انجام نخواهد داد.
بوریس جانسون پس از رأی‌گیری نمایندگان مجلس اعلام کرد: «من هیچ‌گاه بر سر به تعویق افتادن برگزیت با اتحادیه اروپا مذاکره نخواهم کرد؛ قانون هم مرا مجبور به انجام چنین کاری نمی‌کند.» او همچنین گفت: «امیدوارم مجلس هم این را بداند که نتیجه رأی‌گیری، نه من را ناراحت کرده و نه دلهره‌ای در دلم انداخته است. من به دوستان و همکارانم در اتحادیه اروپا دقیقا همان چیزی را می‌گویم که در 88 روز گذشته به همه گفته‌ام: این‌که تعویق برگزیت برای این کشور بد است، برای اتحادیه اروپا بد است و برای دموکراسی بد است.»
با پایان رأی‌گیری، تعداد زیادی از افراد مخالف برگزیت، از دیدن نتایج شروع به تشویق و خوشحالی کردند. روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی نوشته است که حتی حامیان بوریس جانسون نیز به او و حامیان سرسخت طرح برگزیت اعتماد کامل ندارند و نگرانند که مبادا حمایت از طرح برگزیت جانسون باعث شود که بریتانیا بدون توافق از اتحادیه اروپا خارج شود و مسئولیت عواقب آن، با آنها باشد. نتیجه رأی‌گیری اخیر این بود که روز شنبه، روزی نبود که قانون‌گذاران به‌طور کامل برگزیت را تأیید یا رد کنند.
با رأی‌گیری روز شنبه، حالا قانون‌گذاران نه‌تنها به معامله جانسون رأی قطعی می‌دهند، بلکه می‌توانند با بحث، اصلاح و رأی‌گیری، این معامله را به قانون تبدیل کنند. حزب اتحادطلب دموکراتیک ایرلند شمالی که بشدت مخالف جانسون است، پیشتر هشدار داده بود که به طرح اصلاحیه لتوین رأی خواهد داد. «سامی ویلسون»، یکی از اعضای این حزب به نیویورک‌تایمز گفته است: «اگر حزب ما نتواند باعث تغییر در معامله برگزیت شود، ما در عمل به وظایف‌مان شکست خورده‌ایم.»
بوریس جانسون، پیش از آغاز رأی‌گیری در مجلس، سخنرانی پرشوری کرد که از نگاه بسیاری از تحلیلگران، بزرگترین و مهمترین سخنرانی او بود. او گفت که توافق او بهترین توافق ممکن برای خروج از اتحادیه اروپاست و بریتانیا نباید حتی یک روز دیگر را برای کش دادن این موضوع تلف کند. او در میان فریادهای مخالفانش با شور و حرارت صحبت کرد: «حالا زمان آن رسیده که مجلس بزرگ عوام در کنار هم قرار بگیرند.» جانسون اضافه کرد که هرگونه تاخیری در روند برگزیت، بی‌معنا، پرهزینه و از بین‌برنده اعتماد عمومی خواهد بود. حالا دوباره مهمترین سوال این است که آیا بوریس جانسون موفق می‌شود برگزیت را به آن شکلی که می‌خواهد به سرانجام برساند یا به سرانجام ترزا میدچار خواهد شد؟