نتایج انتخابات پارلمانی انگلیس حاکی از پیروزی قاطع محافظه‌کاران به رهبری بوریس جانسون است؛ پیروزی‌ای که گفته می‌شود در ۴۰سال گذشته این حزب بی‌سابقه بوده است و سرنوشت خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را به‌سرعت مشخص می‌کند.
شعبه‌های رأی‌گیری انتخابات پارلمانی زودهنگام انگلیس، ساعت ٧ صبح پنجشنبه به وقت محلی باز شد و ساعت ١٠ شب به وقت لندن، کار اخذ رأی در انتخابات پارلمانی بریتانیا به پایان رسید. در این انتخابات حزب محافظه‌کار توانست دست‌کم ۳۶۴ کرسی را کسب کند که خیلی بیشتر از 325 + ۱ کرسی لازم برای داشتن اکثریت مطلق است.
همچنین حزب محافظه‌کار موفق شد در حوزه‌های انتخابی انگلستان که دهه‌ها به حزب کارگر رأی می‌دادند، برنده شود. در اسکاتلند هم حزب ملی اسکاتلند به رهبری نیکولا استورجن توانسته بیشتر کرسی‌ها را به دست بیاورد.
با اعلام نتایج، حزب محافظه‌کار دست‌کم 364 کرسی رسیده است (۳۸ کرسی بیشتر از حد نصاب تشکیل دولت) که بهترین نتیجه این حزب از سال ۱۹۸۷ و زمان نخست‌وزیری مارگارت تاچر است.
حزب کارگر هم تنها ۲۰۲ نماینده به مجلس فرستاده است. حزب ملی اسکاتلند 48 کرسی، حزب لیبرال دموکرات ۱۱ کرسی، حزب دموکراتیک اتحادگرا (DUP) هشت کرسی، حزب سبزها یک و حزب برگزیت نایجل فاراژ بدون کرسی در جایگاه‌های بعدی قرار گرفتند.
در پی شکست حزب کارگر در انتخابات پارلمانی انگلیس، جرمی کوربین، رهبر این حزب گفت از رهبری حزب کارگر کناره‌گیری خواهد کرد. کوربین گفت: «این به وضوح شبی ناامیدکننده برای حزب کارگر است. در کارزار انتخاباتی یک مانیفست امید و همبستگی ارایه دادیم. مانیفستی که امید داشت بی‌عدالتی را اصلاح کند.» او به سیاست‌های پیشنهادی خود برای گسترش خدمات عمومی و مقابله با بحران اقلیمی اشاره کرد و گفت: «این سیاست‌ها محبوبیت زیادی دارند، اما برگزیت چنان جامعه را دوقطبی کرده است که نمی‌توان یک بحث سیاسی معمول داشت.» کوربین گفت که مسائل عدالت اجتماعی همچنان باقی خواهد ماند. او گفت: «در انتخابات بعدی رهبر حزب کارگر شرکت نخواهد کرد و تا انتخاب جانشین در مقام خود باقی خواهد ماند.»
منابع حزب محافظه‌کار می‌گویند با پیروزی این حزب در انتخابات، طرح توافق بوریس جانسون با اتحادیه اروپا به سرعت برای تصویب به پارلمان می‌رود. در صورت تصویب طرح توافق، بریتانیا تا کمتر از دو ماه دیگر از اتحادیه اروپا خارج می‌شود.
بوریس جانسون پس از کسب این نتیجه می‌تواند با خیالی آسوده‌تر ضمن جدایی و دور شدن از بروکسل (مقر اتحادیه اروپا) بیش از پیش به دونالد ترامپ و کاخ سفید نزدیک شود. نتایج انتخابات دیروز بریتانیا زلزله‌ای سیاسی در این کشور به شمار می‌رود.
نتایج اولیه انتخابات این است: 362 کرسی برای حزب محافظه‌کار و 202 کرسی برای حزب کارگر. هر حزبی که بتواند 326 کرسی پارلمان را در اختیار داشته باشد، اکثریت مطلق دارد و حالا حزب محافظه‌کار توانسته است با عبور از این مرز، حزب دارای اکثریت مطلق در پارلمان باشد و هر چه بخواهد بدون سنگ‌اندازی دیگر احزاب در مجلس عوام بریتانیا انجام دهد.
این نتیجه برای حزب محافظه‌کار از سومین انتخابات سراسری در دوران مارگارت تاچر در سال 1987 میلادی به این سو (32سال گذشته) بی‌سابقه بوده است. این پیروزی درحالی است که حزب کارگر هم در مقابل از سال 1935 به این سو (84سال گذشته) چنین نتایج ضعیفی در انتخابات سراسری کسب نکرده است. بنابراین هم پیروزی حزب محافظه‌کار در این دور از انتخابات کم‌سابقه بود و هم شکست حزب کارگر در 84سال گذشته سابقه نداشته است.
بوریس جانسون با این پیروزی می‌تواند وعده خود را مبنی بر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تا سی‌ویکم ژانویه 2020 عملی کند. او قرار است طرح خروج از اتحادیه اروپا (برگزیت) را به مجلس عوام ببرد تا تصویب شود. از سوی دیگر با این نتایج انتخاباتی، مشروعیت سیاسی جانسون در معادلات سیاسی بریتانیا افزایش قابل ملاحظه‌ای می‌یابد و دست او در مذاکره با رهبران اتحادیه اروپا بر سر خروج از این اتحادیه بازتر می‌شود.
وضعیت دوسال گذشته بریتانیا موقعیت این کشور را هم در جهان و هم در داخل اتحادیه اروپا به شدت ضعیف و مخدوش کرده بود. وقتی در یک کشور موضوعی اختلافی تبدیل به یک کلاف سردرگم می‌شود و موقعیت دولت مستقر شکننده بوده و حزب یا ائتلاف حاکم به دلیل نداشتن اکثریت مطلق در مجلس نمی‌تواند سیاست‌های مورد نظر خود را اجرا کند، هم در عرصه اقتصاد داخلی و هم در عرصه دیپلماسی بین‌المللی تضعیف می‌شود و این دقیقا اتفاقی بود که در دوسال گذشته در بریتانیا روی داد. دولت بریتانیا در داخل ضعیف بود و برای مثال ترزا می، نخست‌وزیر سابق بریتانیا بارها و بارها طرح‌های مختلفی برای برگزیت به مجلس عوام برد، اما هر بار این طرح‌ها با مخالفت احزاب رقیب و حتی مخالف‌خوانی برخی اعضای حزب محافظه‌کار به در بسته خورد. حالا با این نتایج اوضاع به کلی فرق خواهد کرد.
بوریس جانسون پس از کسب این نتیجه می‌تواند با خیال آسوده‌تر ضمن جدایی و دور شدن از بروکسل ( مقراتحادیه اروپا) بیش از پیش به سمت دونالد ترامپ و کاخ سفید نزدیک و نزدیک‌تر شود. او هفته گذشته دیدار دوجانبه خود با ترامپ در حاشیه نشست سران ناتو در لندن را بی‌حاشیه و به دور از چشم رسانه‌ها برگزار کرد تا تأثیر سوء احتمالی بر نتایج انتخابات سراسری به جا نگذارد. او حتی به ترامپ توصیه کرده بود در جریان سفر به لندن درباره انتخابات بریتانیا اظهارنظر نکند.
از این پس نزدیکی بیش از پیش «بریتانیای جانسون» به «آمریکای ترامپ» به‌ویژه در دوران پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بسیار بسیار محتمل است و این مسأله حتی می‌تواند بریتانیا را علاوه بر موضوعات اقتصادی در سایر حوزه‌های مرتبط با سیاست و دیپلماسی بین‌المللی نیز از شرکای سابق اروپایی خود (آلمان و فرانسه) جدا کرده و به سمت ایالات متحده آمریکا بکشاند. برای مثال می‌توان این پیش‌بینی را داشت که دیدگاه بریتانیا درباره «برجام» از این پس بیش از پیش به دیدگاه دولت ایالات متحده آمریکا نزدیک‌تر شود.
با کسب این پیروزی خیره کننده، بوریس جانسون اعتماد به نفس مضاعفی می‌یابد چون حالا او هم شخصیتی تاریخ‌ساز در بریتانیا شده و می‌تواند ادعای پا گذاشتن به دوران طلایی محافظه‌کاران در دهه 1980 میلادی (دوران مارگارت تاچر) داشته باشد و با این نتایج انتخاباتی مدام رهبری او بر حزب محافظه‌کار با شخصیت تاریخی‌ای همچون مارگارت تاچر مقایسه شود. پیروزی حزب محافظه‌کار مرهون علل و عوامل مختلفی است که شاید بسیاری از آنها ارتباطی به شخصیت و مشی رهبری جانسون نداشته باشد. ازجمله تعیین‌تکلیف نهایی برگزیت و خستگی افکار عمومی بریتانیا از بلاتکلیفی این کشور در میانه راه جدایی از بروکسل، خساراتی که دوسه‌سال گذشته از ناحیه این بلاتکلیفی دامنگیر اقتصاد بریتانیا شده یا 3بادی که طی سال‌های گذشته به بادبان گروه‌های راست‌گرا و جنبش‌های پوپولیست راست‌گرا در سرتاسر جهان افتاده و احزاب راست و محافظه‌کار در اروپا و آمریکای شمالی در مقایسه با احزاب چیگرا نتایج بهتری در انتخابات کسب می‌کنند؛ اما با همه اینها میوه نتایج انتخابات اخیر بریتانیا به دامن بوریس جانسون خواهد افتاد و او می‌تواند طی هفته‌ها و ماه‌های آتی با کمترین مزاحمت مخالفان میوه شیرین این بُرد انتخاباتی را بچیند و سیاست‌های مورد نظرش را اجرا کند.