علی رهبری، رهبر ایرانی ارکسترهای مهم بین‌المللی معتقد است جشنواره موسیقی فجر به یک برنامه‌ریزی دقیق و مدیرانی کاربلد و باتجربه نیاز دارد؛ در غیراین صورت صرف هزینه برای آن، یک کار اضافی است. او ازجمله هنرمندانی است که با ارکستر سمفونیک تهران در سی‌ویکمین دوره از این جشنواره حضور پیدا کرده است و حالا درباره جشنواره موسیقی فجر می‌گوید: «اوایل زمانی که بعد از ۳۰سال به ایران بازگشتم، خیلی زود متوجه شدم که این جشنواره کیفیت لازم را ندارد. سطح این جشنواره به مرور زمان افت کرد و مشکلات آن افزایش یافت. اگر هزینه‌ای که صرف این جشنواره می‌شود، برای نوازندگان، ارکستر یا کنسرت‌های خوب خرج می‌شد نتیجه بهتری داشت. بودن یا نبودن این جشنواره تفاوت چندانی برای مردم ندارد. جشنواره یا فستیوال در تمام دنیا برنامه‌هایی را اجرا می‌کند که فوق‌العاده و ویژه هستند و از هنرمندان سطح بالایی برای اجرای برنامه دعوت می‌کند که مردم به آنها دسترسی ندارند. ولی در ایران هنرمندان بزرگ کشور اغلب در این جشنواره شرکت نمی‌کنند؛ چراکه از سبک و سطح این جشنواره راضی نیستند.» او معتقد است که جشنواره موسیقی فجر بی‌برنامه و بی‌هدف است: «برگزارکنندگان آن به دنبال این هستند که از هنرمندانی که کار خاصی در پیش‌رو ندارند، دعوت کنند تا بتوانند جدول برنامه‌های جشنواره را پر کنند. سال‌های گذشته که حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) مسئول این کار بود، وضع جشنواره خوب نبود. البته ایشان به نسبت آوازخوان خوبی است، ولی نمی‌تواند مدیر یک فستیوال بین‌المللی باشد. شاهین فرهت، دبیر هنری سی‌وچهارمین و سی‌وپنجمین دوره از جشنواره موسیقی فجر) باسوادتر و دنیا دیده‌تر است، ولی از اینها که بگذریم فرهت آهنگساز و معلم است. فستیوال به شخصی نیاز دارد که مدیری درجه یک باشد؛ زیرا تمام کارهای آن باید با زرنگی، دقت، سرعت، ایده‌های عالی و ... انجام شود. ولی فرهت تجربه چندانی در این زمینه ندارد و بهتر است از‌سال بعد دیگر ادامه ندهد.»