[شهروند] در هفته‌های اخیر، حتما بارها روی صفحات ورزشکاران و برخی هنرمندان خواندید که کمیته ملی پارالمپیک با دلایلی نه‌چندان منطقی اعلام کرده تیم‌های بسکتبال ‌با ویلچر و فوتبال نابینایان را به پارالمپیک 2020 اعزام نمی‌کند. این تصمیم با انتقاد خیلی از اهالی ورزش همراه بود و اعتراض‌های زیادی صورت گرفت، اما کمیته ملی پارالمپیک روی موضع خود ایستاد و اعلام کرد این اتفاق در چارچوب سیاستی از پیش تعیین‌شده، رخ داده است. بعد از اینکه مهلت ثبت‌نام تیم‌ها در پارالمپیک 2020 توسط کشورها به پایان رسید و تقریبا همه از برگرداندن رأی کمیته پارالمپیک ناامید بودند، ناگهان اطلاعیه‌ای عجیب با این عنوان روی کانال این کمیته رفت: «مذاکره با سازمان‌های جهانی برای حضور تیم‌های فوتبال پنج‌نفره و بسکتبال با ویلچر ایران در پارالمپیک توکیو». حالا با گذشت چند روز، دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک از قطعی‌شدن اعزام تیم بسکتبال با ویلچر به پارالمپیک 2020 خبر داده، اما اعلام کرده به دلیل پایان مهلت ثبت‌نام، تیم فوتبال نابینایان در فهرست رزرو قرار گرفته و اعزام این تیم در ‌هاله‌ای از ابهام قرار دارد! سوال اصلی اینجاست چطور سیاست کمیته ملی پارالمپیک بعد از یک‌سال، یک‌شبه و آن‌هم بعد از پایان مهلت ثبت‌نام تیم‌ها تغییر کرد؟ چرا سهمیه‌ای که به دست آمده بود را از دست دادیم و حالا باید به دنبال راهی برای بازگرداندن آن باشیم؟ در تماسی با ‌هادی رضایی، دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک این سوال‌ها را مطرح کردیم که او وعده شفاف‌سازی کامل توسط رئیس این کمیته را در آینده‌ای نزدیک داد، اما در صحبت‌هایی کوتاه گفت: «مسئولان بالاتر از ما هم حضور دارند که دستور اعزام این دو تیم را دادند. من قبول دارم که این شرایط اصلا مناسب نیست، اما متأسفانه مسئولان دیر به فکر افتادند. اگر قرار بود به این ماجرا ورود کنند، باید زودتر انجام می‌شد تا مهلت ثبت‌نام‌ها تمام نشده باشد.»