[پیتر ونر] هر چند مدت زمانی طولانی‌تر از آنچه که باید به طول انجامیده است، اما بالاخره آمریکایی‌ها اکنون مرد پشت‌پرده را دیده‌اند. وقتی در ژانویه ۲۰۱۶ نوشتم با وجود آنکه عمری یک جمهوری‌خواه بوده‌ام و برای سه دولت جمهوری‌خواه پیشین آمریکا کار کرده‌ام، اما هرگز به ترامپ رأی نخواهم داد، حتی اگر دولتش بیش از دولت هیلاری کلینتون با دیدگاه‌های سیاسی من هماهنگ باشد. آن زمان بسیاری از دوستان جمهوری‌خواه من مبهوت ماندند. توضیح من در آن زمان که بعدا بارها بر آن تأکید کردم این بود که ترامپ اساسا از نظر هوشی، اخلاقی، روانی و مزاجی مناسب برای اداره ریاست‌جمهوری نیست. از نظر من این مهم‌ترین نکته در انتخاب یک رئیس است، به این دلیل که برخی اوقات پیش می‌آید که یک رئیس‌جمهوری در دوران ریاستش با بحران غیرمنتظره‌ای مواجه می‌شود و اینجاست که توان قضاوت، شناخت و شخصیت و رهبری او به مهم‌ترین مسأله تبدیل‌می‌شود. چهار‌سال پیش گفتم که «ترامپ هیچ تمایلی ندارد که خود را با بسیاری از موضوعات آشنا کند، چه برسد به اینکه بر آن موضوعات مسلط شود.»
هیچ یک از نامزدهای اصلی ریاست‌جمهوری آمریکا تاکنون به این اندازه بی‌توجه به دانش و بی‌تفاوت به واقعیت نبوده‌اند.» ترامپ که ترکیبی از جهل، بی‌ثباتی عاطفی، بدزبانی، عوام‌فریبی و خودپسندی است، عواقبی بدتر از یک ریاست‌جمهوری ناتوان به همراه خواهد داشت و این امر به خوبی می‌تواند به فاجعه ملی بدل شود. تصور ترامپ به‌عنوان فرمانده نیروهای مسلح آمریکا لرزه بر پیکر هر آمریکایی می‌افکند. آن بحران هر چند تا نیمه دوم نخستین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ به طول انجامید، اما خود را به شکل بیماری همه‌گیر کرونا نشان داد و به سختی می‌توان رئیس‌جمهوری را یافت که به اندازه دونالد ترامپ تحت‌الشعاع ویروس کرونا قرار گرفته باشد. البته باید گفت نمی‌توان ترامپ را مسئول این ویروس یا بیماری ناشی از آن یعنی کووید-19 دانست، چراکه حتی اگر بهترین کار را انجام می‌داد، نمی‌شد از ورود این ویروس به خاک آمریکا جلوگیری کرد، حتی برخی تصمیمات او مانند ممنوعیت سفر نیز عاقلانه بوده است. حتی مقصر دانستن ترامپ برای این بیماری نیز غیرمنصفانه است.
ترامپ و دولت او مسئول اشتباهات مرگبار و هزینه‌دار به‌خصوص تصمیم آنها درباره آزمایش پزشکی فقط روی تعداد محدودی از مردم و اجازه ندادن برای این آزمایش در خارج از «مرکز کنترل امراض» و فراهم‌نکردن لوازم برای این آزمایش‌ها هستند. ما هفته‌های زیادی را برای اقدامات لازم از دست دادیم، درحالی‌که کرونا در سکوت درحال پخش‌شدن بود و این به ما یک احساس دروغین امنیت در برابر ویروس داد و هیچ کاری برای جلوگیری از شیوع ویروس انجام ندادیم. جرمی کنیندیک که مسئول واکنش بین‌المللی به بیماری ابولا دو دولت اوباما بود، به واشنگتن‌پست گفت: «دولت ترامپ زمانی را که برای واکنش صحیح داشتند، از دست داده‌اند و قادر نخواهند بود آن فرصت 6 هفته‌ای را دوباره داشته باشند. چیزی را که باید سرزنش کرد، واکنش بد، مدیریت پرآشوب کاخ سفید و قبول نکردن بزرگی این موضوع است.» دکتر انتونی فاچی، مدیر مرکز آلرژی و بیماری‌های عفونی گفت: «ما هنوز آزمایش‌های پزشکی لازم را انجام نداده‌ایم و سیستم بهداشتی ما باید قبول کند که درحال شکست خوردن است.» می‌دانیم که سازمان بهداشت جهانی آزمایش‌های عملی را به آمریکا پیشنهاد کرده بود، ولی دولت ترامپ آن را قبول نکرد و حتی وقتی پژوهشگران در سیاتل می‌خواستند آزمایش‌های جدید انجام دهند، مقامات فدرال با آن مخالفت کردند. ترامپ همچنین هشدار‌ها را جدی نگرفت و در ماه فوریه وقتی مقامات «مرکز کنترل امراض» به او گفتند که شیوع کرونا در آمریکا غیرقابل اجتناب است، عصبانی شد.
دولت ترامپ همچنین بخش بهداشت جهانی در شورای امنیت ملی را تعطیل کرده بود. ما کمبود دارو و وسایل تصفیه هوا داریم، و بیمارستان‌های ما آمادگی پذیرش تعداد زیادی بیمار مانند ایتالیا را ندارند. ولی بدتر از حمله بهمن، دروغ‌ها و ادعا‌های غلط ترامپ است. دروغ بعد از دروغ، هر روز ترامپ واقعیت را انکار کرد، چون مایل نیست که اثرات اقتصادی و سیاسی آن را قبول کند. ولی سرانجام ترامپ درحال کشف این حقیقت است که این بیماری همه‌جاگیر را نمی‌تواند با توییت یا تغییر حقایق حل کند.
آتلانتیک