شماره ۱۹۳۷ | ۱۳۹۹ شنبه ۱۶ فروردين
صفحه را ببند
تفاوت مسئولیت فردی با مسئولیت اجتماعی

[علی تاجرنیا، نماینده اسبق مجلس و رئیس جامعه علمی - پزشکی کشور] متأسفانه بیماری کرونا که از چین آغاز شد، در چشم به هم زدنی در سراسر جهان گسترش یافت و در این میان کشور ما هم دچار این پاندمی جهانی شد. هرچند این بیماری مانند برخی از همتایانش آنچنان خطرناک و کشنده نیست، اما رعایت‌نکردن نکات مورد توافق جامعه علمی جهان و توصیه‌های بهداشتی مراجع داخل کشور می‌تواند آن را به بحرانی پیچیده تبدیل کند و من چون دندانپزشک هستم و نمی‌توانستم مانند دیگر چهره‌های سیاسی در قرنطینه کامل باشم، سعی کردم با رعایت نکات بهداشتی در کنترل این بیماری و شیوع آن تأثیرگذار باشم.
در ابتدای ورود این بیماری به کشور، برخی از مراجعان را که به‌صورت دوره‌ای بودند، مداوا و از پذیرش بیماران جدید اجتناب کردم. از سوی دیگر، به دلیل اینکه همزمان رئیس جامعه علمی - پزشکی کشور هم هستم با تلاش دوستان و همکارانم سعی کردیم پروتکل‌هایی برای تمامی دندانپزشکان و همکاران‌مان در سراسر کشور تهیه کنیم و طبیعتا با توجه به فوریت‌هایی که در این بخش وجود داشت، نمی‌توانستیم تمامی مراکز دندانپزشکی کشور را تعطیل کنیم. کار دیگری که طی این مدت مشغول آن بودم همکاری با دوستان برای تهیه وسایل مورد نیاز کادر درمانی بیمارستان‌ها بود. سعی کردیم تا جایی که مقدور است ماسک و گان تهیه و به مراکز درمانی سراسر کشور ارسال کنیم.
این روایت کوتاهی از دوران قرنطینه بنده بود. اگر به سال‌های پیش بازگردیم، در تعطیلات نوروز به همراه خانواده به سفرهای خارج از تهران می‌رفتیم و اگر امکان داشت به خارج از کشور هم سفر می‌کردیم. به دلیل شیوع کرونا، امسال در تهران بودیم. اما چیزی که به نظر من، در این ایام قرنطینه جالب بود، اعتماد عمومی بود؛ اعتمادی که بین مسئولان و مردم باید وجود داشته باشد و بخش اعظم رفتارهای مردم منشعب از رفتارهای مدیریتی مسئولان در کشور است.   مجموعه اتفاق‌هایی که طی سالیان گذشته رخ داده باعث بی‌اعتمادی مردم شده است و موجب رفتار واکنشی می‌شود. کوتاهی تصمیم‌گیران مسأله‌ای بود که باعث برخی واکنش‌های نادرست مردم شد و نباید از آن گذشت.
[ادامه از صفحه اول] اما از سوی دیگر، بخشی از مردم همیشه به دلایل واهی نافرمانی می‌کنند و فکر می‌کنند اگر دستورات را انجام ندهند شرایط‌شان بهتر می‌شود و تنها به منفعت فردی توجه دارند. باید توجه شود که انجام توصیه‌های مسئولان بهداشتی مسأله‌ای فردی نیست، بلکه مسأله‌ای اجتماعی است و با رعایت نکردن یک فرد به یک جامعه آسیب وارد خواهد شد؛ هرچند در این ایام بسیار کم با چنین افرادی مواجه شدیم.به نظر من، باید در بحران‌ها اعتماد بین مردم و دولت را تقویت کنیم و در این میان باید به جزئی‌ترین مسائل هم توجه کنیم؛ برای مثال مشاهده کردم در جلسه وزیر بهداشت و رئیس مجلس، جناب لاریجانی از ماسک استفاده نکردند و این نکته می‌تواند تأثیر منفی در مردم داشته باشد. وقتی مردم مشاهده کنند که مسئولانی که توصیه می‌کنند، خود این مسائل را جدی نمی‌گیرند، نوعی بی‌اعتمادی به وجود می‌آید.


تعداد بازدید :  312