آریان رضایی، کارگردان تئاتر: «یکی از تجربههای من بهرهگیری از لایو اینستاگرام در نمایش «دیور» بود که چندسال پیش در تئاتر شهر اجرا شد و دارم از این فرصت برای تکمیل این ایدهها استفاده میکنم، ولی واقعیت این است که باید کمی از احساسهای نوستالژیک خود دل بکنیم و در برخورد با توسعهیافتگیهای جدید گارد نداشته باشیم. چه خوشمان بیاید، چه بدمان بیاید، سبک زندگیمان تغییرات عمدهای کرده است. ده پانزدهسال پیش نسبت به استفاده از ویدیو پروجکشن در تئاتر گارد وجود داشت یا به برخی از بازیگران که برای بهتر شنیدهشدن صدایشان از میکروفن استفاده میکردند، انتقاد میشد. حتی خیلی از هنرمندان در برابر شبکههای اجتماعی گارد داشتند، اما امروز همین هنرمندان از شبکههای اجتماعی برای کارهایشان استفاده میکنند.»
مهرزاد دانش، مدیرکل دفتر امور چاپ و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد: «زبان یک ملت، دربردارنده گنجینه هویتی، فرهنگی، تاریخی، گفتمانی و تمدنی مردمان یک سرزمین است؛ عرصهای که هم گذشتهها را میکاود، هم زاینده آینده است، هم اساسیترین ماهیت پیوند مردم را که گفتار و نوشتار است، صیقل میدهد، هم بار گرانقدر معرفت و دانش را در پهنه پرگستره نسلها و اقلیمها نقل میکند، هم زیباییِ هنر را در چیدمان واژگان و آهنگ سخن متبلور میسازد و هم آداب، سنتها، باورها، مناسک و شیوه زیست آدمیان را بازگو میکند. این گستره پردامنه در سرزمین ما با زبان فارسی معنا یافته است؛ گنجینهای بس گرانقدر که در عین قدمت، همچنان زاینده و پویاست و با وجود گذر از تلاطم رویدادها و تاختوتازها، هم بهره نیکو از ظرفیتهای زبانی سایر همنوعان برده و هم با حفظ بسیاری از ریشهها و منشأها، اصالت خود را پاس داشته است.»