هفتادودوسال پیش در چنین روزی، برابر چهاردهم می1947 میلادی، در پی خروج نیروهای انگلیسی از سرزمین فلسطین، ساکنان یهودی این سرزمین، تشکیل دولت جعلی اسراییل را اعلام کردند. اقدامی که اعلان جنگ کشورهای عربی به رژیم نامشروع تازه تولد یافته را در پی داشت، اما به دلیل تشتت مواضع مسلمانان و خصوصاً اعراب، به علاوه آمادگی روانی و لجستیکی اشغالگران برای چنین وضعیتی و همچنین حمایت نهان و آشکار قدرت‌های جهانی از ایده تشکیل دولت یهودی، به سرانجام مطلوبی منجر نشد و اشغال سرزمین فلسطین ادامه یافت. با تشکیل دولت اسراییل و سیطره غیرمسلمانان بر یکی از مقدس‌ترین سرزمین‌ها برای معتقدان ادیان ابراهیمی، صلیبیون پس از قرن‌ها انتقام شکست از صلاح‌الدین ایوبی سردار پرآوازه اسلام را که دست مهاجمان اروپایی به همت او از بیت‌المقدس کوتاه شد، گرفتند. هرچند این انتقام نه دقیقاً با تشکیل دولت نامشروع اسراییل، بلکه از سه دهه قبل و با اشغال فلسطین توسط انگلیسی‌ها کلید خورده بود. نهم دسامبر 1917 میلادی ارتش بریتانیا به فرماندهی سرهنگ ادموند آلنبی از مرزهای فلسطین گذشت و شهر بیت‌المقدس را به اشغال خود درآورد. از دست رفتن یک تکه زمین نه چندان استراتژیک برای دولت عثمانی که قافیه جنگ جهانی اول را بدجوری باخته بود، شکست چندان بزرگی محسوب نمی‌شد. اما اهمیت فلسطین به لحاظ سابقه مذهبی و سیاسی بر هیچ‌کس پوشیده نبود و این اهمال‌کاری عثمانی‌ها باعث شد آنها در پیش چشم مردم مسلمان منطقه و حتی دنیا بی‌قدر و مقدار شوند. ریچارد اول ملقب به ریچارد شیردل، پس از وارد کردن انگلستان به معرکه سومین جنگ صلیبی که از ١١٨٧ تا ١١٩٢ میلادی به طول انجامید، مقابل سپاه مسلمانان کاری از پیش نبرد و مجبور شد معاهده‌ای را امضا کند که در آن سیطره مسلمانان بر بیت‌المقدس به رسمیت شناخته شده بود. پیروزی عظیمی که پس از هفت قرن، در سایه بی‌کفایتی دولت فاسد عثمانی به باد رفت و شهری که برای حفظ هویت اسلامی آن خون هزاران مسلمان بر زمین ریخته شده بود بدون مقاومت خاصی به تصرف ژنرال آلنبی درآمد. پس از فروکش کردن شعله‌های جنگ جهانی اول، جامعه ملل سرپرستی فلسطین را همچون کودکی صغیر به بریتانیا سپرد. آرتور بالفور ، وزیر امورخارجه این کشور در همان اوان اشغال فلسطین با صدور بیانیه که به نام خودش یعنی «بیانیه بالفور» معروف شد، ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین را به رسمیت شناخت. بیانیه‌ای که بیش از هر چیز وامدار لابی والتر روتشیلد بانک‌دار یهودی‌الاصل بریتانیایی و همچنین حییم وایزمن رئیس وقت سازمان جهانی صهیونیسم بود. مهاجرت برنامه‌ریزی شده و خاموش یهودیان از سراسر جهان به فلسطین یکی از نتایج اسف‌بار 30سال قیمومیت بریتانیا بر این سرزمین باید قلمداد شود. پروژه‌ای که 30سال بعد میوه سمی آن با تولد دولت نامشروع اسراییل به ثمر رسید و تاکنون ملت‌های مسلمان منطقه درگیر عواقب آن هستند.