وقتی از «سریال کیلر»ها یا همان قاتل‌های زنجیره‌ای صحبت به میان می‌آید، بیشتر مردم جانی‌های بالفطره‌ای را متصور می‌شوند که تحصیلات درست و حسابی ‌ندارند و به دلیل زندگی و رشد و نمو در بیغوله‌ها، تحت ‌تأثیر محیط قرار گرفته‌اند و لاجرم دست به جنایت‌های سلسله‌وار می‌زنند. اینکه در ذهن قاتل زنجیره‌ای چه می‌گذرد، سوالی است که در قرن بیستم خصوصا نیمه دوم آن به شکل جدی مورد مطالعه توأمان جرم‌شناسان و روانشناسان جنایی قرار گرفت و درست به همین دلیل نمونه‌های زنده، پیش از آنکه به چنگال عدالت سپرده شوند، تا مدت‌ها تجزیه و تحلیل روانی می‌شدند. برای درک بهتر این موضوع، اگر اهل دیدن فیلم و دنبال‌کردن مجموعه‌های تلویزیونی روز دنیا باشید، می‌توانید با مرور سریال Mindhunter یا «شکارچی ذهن» روش روانکاوی و رفتارشناسی جمعی از سرشناس‌ترین قاتلان سریالی ایالات متحده را مشاهده کنید؛ جایی که دو مأمور FBI و یک روانشناس جنایی در گفت‌و‌گو با قاتلان سریالی (با ما‌به‌ازای حقیقی) به دنبال کشف طرز فکر آنان و دلیل اصلی جنایات‌شان هستند. اما امروز سالروز تولد نخستین و یکی از مشهورترین قاتلان سریالی تاریخ ایالات متحده است که از بد روزگار، پزشک بود و به‌عنوان لکه ننگ حرفه‌ شریف طبابت قلمداد شد. 159‌سال پیش در چنین روزی، برابر شانزدهم  می ‌1861 میلادی، هنری هوارد هولمز، در گیلمانتون نیوهمپشایر به دنیا آمد. هولمز که در تاریخ از او با عنوان اختصاری اچ.اچ.هولمز نیز یاد شده است، فارغ‌التحصیل رشته پزشکی از دانشگاه میشیگان بود که بعد از اتمام تحصیل به شیکاگو رفت و پس از خریداری هتلی، اعمال شرارت‌بار خود را آغاز کرد. نحوه کار هولمز چنین بود که از بین مسافران هتل اشخاصی را انتخاب می‌کرد و پس از به قتل رساندن آنان، روی جسدشان آزمایش‌های کالبدشکافی انجام می‌داد. او پس از اینکه دستگیر شد، در صحن دادگاه دلیل اقدامات خود را بشردوستی محض و کمک به ارتقای دانش پزشکی عنوان کرد، اما هرگز نتوانست به این سوال که چرا اسکلت قربانیان خود را به دانشکده‌های پزشکی می‌فروخت، پاسخ درخوری بدهد. دلایل هولمز کوچک‌ترین خللی در عزم هیأت‌منصفه برای صدور حکم اعدام برای نخستین قاتل زنجیره‌ای ایالات متحده، که معترف به قتل 27 نفر بود، ایجاد نکرد. بعد از اعدام هولمز در هفتم  می‌1896 میلادی، برخی شواهد جدید به دست آمد که از دست داشتن او در بیش از 200 قتل حکایت داشت. هولمز، که این قتل‌ها را بین سال‌های 1891 تا 1894 میلادی مرتکب شده بود، هنگام اعدام با چوبه‌دار 34‌سال داشت.