سعید آقاخانی، کارگردان سریال «نون.خ»: «تلاش ما این بود که کمدی یا شوخی‌هایی که در داستان و در دیالوگ کاراکترها مطرح می‌شود، همان چیزی نباشد که در فضای مجازی دیده‌ایم. نمی‌خواستیم همان شوخی‌هایی که در ارتباطات مردم در کوچه و خیابان رایج است را تبدیل به طنز سریال‌مان کنیم. از شوخی‌های معمول پرهیز ‌کردیم و حتی تلاش‌ کردیم که از فضای مجازی در طرح شوخی و طنز تازه، جلوتر باشیم. فضای مجازی به نوبه خود شوخی‌های درجه یکی دارد و بامزه است، پس لزومی نداشت ما در سریال‌مان همان‌ها را تکرار کنیم. همچنین حواس‌مان بود چطور از کنار زلزله رد شویم تا هم قسمت غمبارش را نشان ندهیم و مردم اذیت نشوند و هم این قضیه را نمایش دهیم.»
علیرضا محمودی‌ ایرانمهر، نویسنده: «ادبیات ما بیشتر به درون‌گرایی و ذهنیت‌گرایی رو دارد. سینما کمتر می‌تواند از این جنس ادبیات استفاده کند و به کُنش، اتفاق و ماجرا نیاز دارد. ادبیات داستانی معاصر ما کمتر واکنش‌محور است و کمتر در آن اتفاق‌هایی که ظرفیت سینمایی داشته باشد دیده می‌شود، به همین ترتیب سینما هم هنوز سازوکار خیلی قدرتمندی برای اینکه بخواهد آثار ادبی را بخواند، فیلتر کند و داستان‌های مورد استفاده برای اقتباس را انتخاب کند، ندارد. سینما هم مشکلات، ضعف‌ها و کمبودهای خاص خود را  دارد و سیستم قدرتمند و آدم‌هایی که توانمند باشند تا بتوانند این کار را انجام دهند، کمتر دارد.»