[شهروند] برخی سی‌ام آوریل 1945 میلادی یعنی روزی را که آدولف هیتلر با یک کلت‌کمری به شقیقه خودش شلیک کرد لحظه پایان جنگ جهانی دوم قلمداد می‌کنند. روزی که آتش‌افروز بزرگ فرصت باقی‌مانده تا هجوم سربازان ارتش سرخ به داخل شهر برلین را مغتنم شمرد و داخل اتاق خود انتحار کرد. اما آنهایی که کمی دقیق‌تر هستند، ساعت 23 و45دقیقه هشتم می 1945 را زمان رسمی پایان جنگ جهانی دوم برمی‌شمرند، زیرا در این تاریخ و ساعت بود که فیلدمارشال ویلهلم کایتل، رئیس ستاد فرماندهی عالی ورماخت ارتش آلمان نازی برگه‌های مربوط به تسلیم بی‌قید و شرط را امضا کرد تا جنگ جهانی دوم در خاک اروپا به پایان برسد. این میان گروه سومی هم هستند که نه تاریخ نخست یعنی سی‌ام آوریل و نَه تاریخ دوم یعنی هشت می را نقطه پایان جنگ و شکست ماشین جنگی آلمان نازی می‌دانند. از دید این افراد دوم می 1945 میلادی یعنی لحظه ورود ارتش سرخ به برلین و اهتزاز پرچم داس و چکش بر فراز رایشتاگ (ساختمان پارلمان آلمان) لحظه دقیق و قطعی پایان جنگ و شکست مانیفست برتری‌طلبانه نازیسم باید قلمداد شود. این نگاه که بیش از هرچیز خشم از خسارات و تلفات به بار آمده توسط نازی‌ها را در آن می‌توان مشاهده کرد، حتی در تقسیم غنایم جنگ نیز ظهور یافت و در قامت زیاده‌طلبی روس‌ها در حفظ مناطق تحت تصرف‌شان نمود پیدا کرد. سرعت عمل روس‌ها در جریان تصرف برلین و اهتمام آنها برای تسلط بر وسعت گسترده‌تری از خاک آلمان، دیگر فاتحین جنگ یا به عبارتی آمریکا، انگلستان و فرانسه را در عمل انجام‌شده قرار داد. ماه‌ها طول کشید تا روس‌ها بالاخره مجاب شدند بخشی از پایتخت آلمان یعنی سمت غربی شهر برلین را با دیگر قدرت‌های مدعی تقسیم کنند و این درحالی بود که تا کیلومترها دورتر، اراضی شرق آلمان همچنان در اختیار روس‌ها بوده و عملا آمریکایی‌ها، فرانسوی‌ها و انگلیسی‌های حاضر در برلین غربی تحت محاصره ارتش سرخ قرار داشتند. استالین تنها برای سه‌سال توانست حضور میهمانان ناخوانده در بخش غربی برلین را تحمل کند و هنگامی که آمریکایی‌ها در ژوئن 1948 تصمیم گرفتند نظام پولی مستقلی را برای بخش غربی برلین تعریف کنند، وضع به نقطه انفجار رسید. نتیجه اینکه 72سال پیش در چنین روزی، برابر بیست‌وچهارم ژوئن 1948 میلادی، ارتش سرخ به دستور استالین برلین غربی را محاصره کرد تا ساکنان این ناحیه در معرض یک فاجعه انسانی تمام‌عیار قرار بگیرند. با اینکه دولت‌های غربی 48ساعت بعد از شروع محاصره با فرستادن هواپیماهای حامل آذوقه اقدام به شکستن حصر هوایی برلین کردند، اما بحران محاصره برلین تقریبا یک‌سال به طول انجامید و نهایتا دوطرف دعوا با کوتاه‌آمدن از برخی خواسته‌هایشان مشکل را بین خود حل‌وفصل کردند.