[راضیه زرگری] حدود 140هزار نفر سالانه در سراسر جهان در شرایطی می‌میرند که اگر کسی از کمک‌های اولیه اطلاع داشت می‌توانست جان‌شان را نجات دهد. دومین شنبه سپتامبر هر ‌سال به‌عنوان روز جهانی کمک‌های اولیه نام‌گذاری شده است؛ مهم‌ترین هدف این نام‌گذاری نشان دادن اهمیت آگاهی عمومی از اصول کمک‌های اولیه است؛ دانشی که می‌تواند جان افراد را در شرایط روزمره و بحران نجات دهد. کمک‌های اولیه مجموعه اقدامات و مراقبت‌های فوری و آنی تعریف‌شده است که بلافاصله پس از وقوع حادثه روی شخص مصدوم یا حادثه‌دیده تا رسیدن پزشک، نیروهای امدادی و رساندن به مراکز درمانی توسط یک شخص آموزش‌دیده صورت می‌گیرد. زنده نگه‌داشتن مصدوم، پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت ضایعات، صدمات و عوارض بعدی و نهایتا کاهش رنج و درد مصدوم سه گام حیاتی در فرآیند اجرای کمک‌های اولیه است.
مخاطرات طبیعی و وقایع ناگوار انسانی در سراسر جهان هر ساله آسیب‌های روحی و روانی، جسمی و همچنین اقتصادی بسیاری به جوامع وارد می‌کند و البته بودجه‌های قابل توجهی نیز به‌ منظور پیشگیری و مواجهه صحیح با این وقایع اختصاص داده می‌شود.  این مخاطرات به‌ویژه در ۵۰‌سال اخیر در جهان چهار برابر شده و کشور ما نیز در این بین ازجمله ۱۰ کشور نخست بروز وقایع طبیعی به‌شمار می‌رود. اهمیت آموزش و فراگیری کمک‌های اولیه در این شرایط بر کسی پوشیده نیست. اقدامات سریع پس از وقوع حادثه برای کمک به مصدومان تا زمان حضور امدادگران یکی از اساسی‌ترین نیازهای انسانی  محسوب می‌شود؛ چرا که در بسیاری از مواقع اقدامات غیرکارشناسانه و غیراصولی در مواقع بحران و حادثه منجر به افزایش آسیب‌های جسمی و روانی یا حتی مرگ مصدوم می‌شود. مثال این نظریات هزاران‌هزار نفری هستند که بر اثر خروج غیرحرفه‌ای از یک خودرو تصادفی یا از میان آوارهای زلزله، برای همیشه قطع نخاع شده یا عضوی از بدن‌شان را از دست داده‌اند.

ارایه دانش و مهارت برای پاسخگویی موثر در کنار
 ارتقای اعتماد به نفس برای اقدام
میلیون‌ها نفر سالانه بر اثر جراحات، آسیب جدی می‌بینند یا کشته می‌شوند؛ فقط به این دلیل که کمک کافی و به موقع به آنها ارایه نمی‌شود. به‌طور موثر، کمک‌های اولیه باعث کاهش مرگ و میر و جراحات در حوادث و موارد اضطراری روزانه می‌شود. هدف اصلی محافظت از زندگی و جلوگیری از وخیم‌تر شدن وضع است؛ اینکه در همه شرایط  لازم نیست کادر پزشکی برای کمک وارد عمل شوند؛ زیرا در شرایط اضطراری، حتی افراد عادی هم می‌توانند کمک کنند و با ارایه کمک‌های اولیه زندگی کسی را نجات دهند. پاسخ فوری به یک وضع اضطراری؛ اقداماتی که تا رسیدن کمک‌های حرفه‌ای و متخصص، جان  افراد را نجات می‌دهد. مهارت‌های ساده کمک‌های اولیه و اعتماد به نفس در استفاده از آنها می‌تواند به انسان‌های زیادی زندگی ببخشد. همه در صورت آموزش صحیح، توانایی نجات جان دارند.
نام‌گذاری دوازدهم سپتامبر به‌عنوان روز جهانی کمک‌های اولیه به همت کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ با هدف ترویج فرهنگ و ضرورت فراگیری آموزش کمک‌های اولیه در ‌سال 2000 انجام گرفت. هر ساله بیش از 100 نفر از جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر از مزایای کمک‌های اولیه در جهان آگاه می‌شوند. در ایران جمعیت هلال‌احمر به‌عنوان بزرگ‌ترین نهاد امدادی مسئولیت ترویج این آگاهی را بر عهده دارد. براساس نظر فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر، کمک‌های اولیه باید در دسترس همه ازجمله آسیب‌پذیرترین افراد قرار گیرد و همچنین این فرآیند باید بخش جدایی‌ناپذیر از یک رویکرد گسترده توسعه‌محور باشد.  هر ساله، بیش از 100 انجمن صلیب‌سرخ و هلال‌احمر در سراسر جهان در دومین شنبه سپتامبر رویدادها و مراسمی دارند که با رویکرد تشویق آموزش کمک‌های اولیه برای همه و افزایش آگاهی در مورد اهمیت این کمک‌ها در مواقع اضطراری برگزار می‌شود. آموزش کمک‌های اولیه بیش از ارایه دانش و مهارت برای پاسخگویی موثر، اعتماد به نفس برای اقدام در صورت لزوم به مردم عادی می‌دهد.
 در رویکرد جدید سازمان‌ها و نهادهای بشردوستانه مانند جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر تأکید شده است دانش و مهارت‌های کمک‌های اولیه باید در دسترس همه قرار گیرد. افراد و داوطلبان باید روز به روز بیشتر  ظرفیت ارایه خدمات با کیفیت اولیه مبتنی بر جامعه را داشته باشند. کمک به فراگیری کمک‌های اولیه بسیار مهم است و نقش مهمی در نجات جان انسان‌ها دارد، با این حال  دانش کافی، به‌روز و تخصصی برای کمک‌های اولیه به فرد آسیب‌دیده نیز ضروری محسوب می‌شود.

ارتقای زمینه‌های دسترسی افراد به کمک‌های اولیه
اصطلاح «کمک‌های اولیه» به اقداماتی گفته می‌شود که به آسیب‌دیدگان یا هنگام بیماری‌های ناگهانی ارایه می‌شود؛ کارهایی که لزوما توسط پرسنل پزشکی انجام نمی‌شود؛ در شرایط اضطراری، افراد عادی معمولا برای نجات جان کسی مجبور به ارایه کمک‌های اولیه هستند؛ مثلا وقتی کسی در خانه دچار حمله قلبی یا بیهوشی بی‌دلیل می‌شود یا وقتی جسمی در گلوی یکی از اعضای خانواده گیر می‌کند و او در حال خفگی است یا زمانی که در یک گردش علمی هستید و عقرب پای یکی از اعضای گروه را می‌گزد و موارد بی‌شمار دیگر که تنها اطرافیان مصدوم، اعضای خانواده یا دوستان او هستند و ثانیه‌های حیاتی نجات در دست آنهاست. کمک‌های اولیه لزوما به دانش قبلی احتیاج ندارد و می‌تواند بداهه انجام شود. با این حال، اگر شخصی که کمک‌های اولیه را انجام می‌دهد، نداند چه کاری باید انجام دهد، ممکن است به جای کمک، به مصدوم آسیب برساند. به همین دلیل فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر مردم را تشویق می‌کند که تحت آموزش‌های اولیه کمک‌های اولیه قرار بگیرند یا حداقل خود را با استفاده از منابع معتبر موجود آموزش دهند.

  درباره اهمیت کمک‌های اولیه باید بدانیم
- فردی که دچار ایست قلبی شده، در صورت شروع CPR در همان دقیقه اول، 80 درصد احتمال زنده ماندن دارد. اگر CPR تا 10 دقیقه بعد شروع نشود، این احتمال به کمتر از 5 درصد می‌رسد.
 - حدود 140هزار نفر سالانه در سراسر جهان در شرایطی می‌میرند که اگر کسی از کمک‌های اولیه اطلاع داشت، می‌توانست جان‌شان را نجات دهد.

منابع
https://anydayguide.com
https://www.miragenews.com
https://www.indiatoday.in

اهمیت کمک‌های اولیه در تصادفات جاده‌ای
اهمیت کمک‌های اولیه در تصادفات جاده‌ای غیر قابل انکار است؛ حوادث جاده‌ای و ترافیکی از مهم‌ترین عوامل مرگ‌ومیر انسان‌ها در جوامع و دومین عامل مرگ‌ومیر در کشور ایران است. همچنین براساس گزارش‌ سال ٢٠١٥ سازمان بهداشت جهانی، پیش‌بینی می‌شود تا ‌سال ٢٠٣٠، آسیب‌های ناشی از حوادث جاده‌ای و ترافیکی، به‌عنوان هفتمین عامل مرگ‌ومیر در جهان مطرح شود. انسداد راه ‌هوایی یا به تعبیر علمی، آنوکسی (Anoxia) - ناتوانی در تأمین اکسیژن به دلیل بسته‌شدن مجاری تنفسی- شایع‌ترین علت مرگ در تصادفات جاده‌ای است. به‌طور متوسط اگر کمتر از ٤ دقیقه از انسداد مجاری تنفسی بگذرد، مرگ اتفاق می‌افتد؛ درحالی‌ که زمان معمولی برای رسیدن نیروهای امدادی و آمبولانس به محل حادثه در بهترین حالت، حتی در مناطقی که دارای ایده‌آل‌ترین امکانات و تجهیزات امدادی هستند، ١٠ دقیقه است. متخصصان حوزه ‌پزشکی معتقد‌ند ‌درصد بالایی از مرگ و میرهای ناشی از تصادفات نیز به‌ دلیل کنترل‌ نشدن خونریزی زخم‌های آسیب‌دیدگان تا زمان رسیدن کمک‌های پزشکی صورت می‌گیرد. اریک برنس، متخصص کمک‌های اولیه در فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر می‌گوید: «تصور کنید مصدومی بر اثر تصادف‌ جاده‌ای دچار خونریزی شود، اگر کسی نباشد که برای متوقف کردن خونریزی روی زخم فشار اعمال کند، حتی پیچیده‌ترین یا سریع‌ترین خدمات اورژانسی در جهان، زمانی به صحنه حادثه می‌رسند که تنها می‌توانند مرگ او را تأیید کنند.»