زرافه را «شتر، گاو، پلنگ» لقب داده‌اند چه آنکه گردن و پا‌های درازش شبیه شتر است، سر و شاخ و بدن و سُم آن به گاو مانند است و رنگ پوستش نیز پلنگ را به خاطر می‌آورد. عجب آنکه جز شکل ظاهر، زرافه خصوصیات هیچ کدام از این حیوانات را ندارد و به همین خاطر گاهی از اصطلاح «شتر گاو پلنگ» در بیان کنایات سیاسی نیز بهره برده می‌شود، چنان که زمانی فرخی یزدی در توصیف حکومت رضاخانی سروده بود: «از یک طرفی مجلس ما شیک و قشنگ/وز یک طرفی عرصه به ملیون تنگ/قانون و حکومت نظامی و فشار/این است حکومت شتر گاو پلنگ»!
طول زبان یک زرافه ممکن است تا 45 سانتی‌متر باشد. این بلندی به آنها امکان می‌دهد تا غذایشان را از شاخه‌های بسیار بلند درختان تهیه کنند!
زرافه‌ها آبی که می‌خورند را به خوبی ذخیره می‌کنند، به این دلیل که آنها در هوای گرم عرق نمی‌کنند و نفس‌نفس نمی‌زنند. زرافه‌های بزرگسال فقط یک بار در روز آب می‌خورند.
سرعت زرافه از اسب بیشتر است. آنها می‌توانند با سرعت 56 کیلومتر در ساعت بدوند! زرافه فقط با دو سرعت می‌تواند حرکت کند: آرام راه رفتن و چهار نعل تاختن!
زرافه‌ها وقتی همدیگر را می‌بینند، گردن‌شان را به یکدیگر می‌مالند. این نوعی رقابت است برای اینکه ثابت شود، چه کسی قوی‌تر است. این عادت بیشتر در بین زرافه‌های نر رایج است.
زرافه‌ها صداهای بسیار کمی تولید می‌کنند، اما اغلب خُرخُر می‌کنند. در هر حال، شنیدن بیشتر اصواتی که از جانب آنها تولید می‌شود، برای انسان غیرممکن است.
زرافه‌ها روزانه 10 گالن آب می‌نوشند. آنها هم‌چنین برای تامین آب مورد نیاز بدن‌شان از گیاهانی مثل اقاقیا تغذیه می‌کنند.
قلب زرافه تقریبا 11 کیلوگرم وزن دارد. این را مقایسه کنید با وزن قلب انسان که بین 200 تا 450 گرم است!
زرافه در بین تمام پستاندارانی که در خشکی زندگی می‌کنند، بلندترین دم را دارد. طول دم یک زرافه بزرگسال و بالغ تقریبا 2 متر است!
زمانی که زرافه‌های مادر برای پیدا کردن غذا بیرون می‌روند، یکی از اعضای گله در محل استقرار می‌ماند و از بچه‌زرافه‌ها نگهداری می‌کند.
گردن زرافه از گردن تمام پستانداران بلندتر است، اما فقط هفت مهره درون آن وجود دارد، که تفاوت چندانی با حیوانات دیگر ندارد.
حس بینایی در زرافه‌ها بسیار قوی و فوق‌العاده است. زرافه‌ها حتی اگر از یکدیگر خیلی دور باشند، خیلی راحت همدیگر را پیدا می‌کنند. آنها معمولاً گم نمی‌شوند و مسیریابان خوبی هستند.
زرافه‌های نر و ماده (جُفت) از قسمت‌های مختلف یک درخت غذا می‌خورند. این کار به آنها کمک می‌کند تا کمتر سر غذا باهم رقابت کنند.برگردان از فکت سایت