شهرام شهیدی طـــنــزنـویــس
سنگ اول
وزیر ارتباطات در شبکههای مجازی نوشت: «مجلس به پولی شدن «شاد» رأی داد.» خب البته چیز عجیبی اتفاق نیفتاده. دوستان بعید نیست بهزودی به پولی شدن شادی هم رأی بدهند. یعنی در اصل مشکل اصلی با اسم این شبکه آموزشی است. خب عزیزان، معلوم است که شاد واژه مناسبی برای شبکه آموزشی دانشآموزان نیست. مثلا باید اسمش را میگذاشتند «شاغ» که مخفف شبکه آموزشی غم باشد. آن وقت کسی ازش پول که نمیگرفت هیچ، تازه دنبال اسپانسر هم برایش میگشتند. خودش که مطمئن باشید رایگان رایگان بود.
سنگ دوم
این طور نیست که مجلس چیزی را پولی کرده باشد. خیلی چیزها را هم از پرداخت هزینه معاف کردند. مثلا چی؟ خب برای مثال، این طرح اخذ مالیات از تراکنشهای بانکی بالای 10میلیون تومان را تصویب نکردند. البته کاری با ماهیت این طرح ندارم که چرا باید به جابهجایی پول از این کارت به آن کارت مالیات تعلق بگیرد؟ فکرش را بکنید. اگر این طور میشد فردا روز هم ممکن بود قانونی تصویب شود که جابهجایی پول بین جیبهایتان هم مشمول مالیات میشد. نکته مهم این مصوبه البته این بود که مردم عادی که درگیر یارانه 45هزار تومانی هستند اصلا توان انجام تراکنش بالای 10میلیون تومان را ندارند و کسانی که از تصویب این طرح ضرر میکردند خود نمایندگان بودند و بس.
سنگ سوم
اگر خواستید برای کسی نحوه مدیریت در کشور را مثال بزنید برایش از انتخاب زمان بازی سوپرجام فوتبال بین قهرمان لیگ برتر و قهرمان جام حذفی بگویید. درحالیکه نیم فصل دوم بهزودی شروع میشود ما هنوز نمیدانیم بازی سوپرجام فصل قبل که باید قبل از شروع لیگ برگزار میشد کی و کجا انجام میشود.
در واقع هم مدیریت زمانیمان فوقالعاده است و هم مدیریت مکانیمان.
اگر این روش مدیریت در کشور
همه گیر شود مثلا کنکور 1400 ممکن است در زمانی مابین کنکور ریاضی و کنکور تجربی سال 1401 برگزار شود. آن هم نه در شهر خود داوطلب. در مکانی که بعدا به اطلاع شرکتکنندگان در آزمون خواهد رسید.