بهمن دبیریان، اهل کرمانشاه، سرباز وظیفه لشکر ۲۱ حمزه بود که در عملیات نصر۳ به تاریخ خرداد ۱۳۶۶ در منطقه زبیدات و العماره عراق اسیر شد و روز هشتم شهریور سال ۱۳۶۹ به میهن اسلامی بازگشت. او در خاطره‌ای کوتاه درباره دوران اسارتش به فارس گفته است: «در بین اسرای اسارتگاه تکریت ۱۱، پیرمرد کُردی بود که دموکرات، این پیرمرد چوپان را ربوده و به بعثی‌ها فروخته بودند تا آمار اسرای ایرانی بیشتر شود. حاجی کرده، از اهالی شهرستان سردشت و چوپان و کشاورز بود. حاجی کرده، کُردی کردستانی حرف می‌زد که با کُردی کرمانشاه و ایلام فرق داشت. این پیرمرد، کوتاه‌قد و بسیار لاغر اندام بود. اسم او «مام خدر» بود اما به‌خاطر سن زیادی که داشت، به احترامش بچه‌ها در اسارت حاجی کُرده صدایش می‌زدند. نگهبان بعثی به نام ولید، حاجی کُرده را خیلی کتک می‌زد. کتکی که حاجی کُرده خورد در طول اسارت، اگر من می‌خوردم همان روزهای اول هرچه اطلاعات از عملیات داشتم،  دودستی تقدیم می‌کردم! نگهبان‌ها به حاجی کُرده می‌گفتند: «گریه کن! حاجی هم چشماش رو روی هم فشار می‌داد و بدون اشک، گریه می‌کرد.» دوباره می‌گفتند: «بخند! حاجی می‌خندید و گاهی بشکن می‌زد. این پیرمرد خیلی تحمل داشت.»