محمد یعقوبی كارگردان تاتر
کسانی که مرا می‌شناسند خوب می‌دانند که چه اندازه اضطراب زمان دارم. زند‌گی کوتاه است و من که ولع خواندن و دانستن دارم این‌روزها متأسفانه ناگزیر شده‌ام وقت گران‌بها را برای پاسخگویی به کسانی تلف کنم که آزادانه بدیهی‌ترین اصول اخلاقی و قانونی را زیرپا گذاشته و بدیهی‌ترین حقوق شهروندی را نادیده گرفته‌اند. اینان بی‌شک تربیت شده‌اند که بحران بیافرینند و نانشان در گرو بدگویی و پرونده‌سازی برای دیگران است. وگرنه هیچ انسان نیک‌سرشتی شب و روزش را با بحران‌آفرینی و بدگویی از این و آن سپری نمی‌کند.
پس از اتهامات بی‌اساس و کذب چند رسانه مجازی تندرو، پخش گزارش پُر افترا، سراسر کذب و فاقد وجاهت قانونی در یک برنامه تلویزیونی و تکرار آن گزارش کذب در شبکه‌ای دیگر بیش از هر زمانی وقتم را غارت کرده است. در شگفتم دستاندرکاران آن برنامههای تلویزیون که با پول بیت‌المال می‌چرخد متکی بر کدام مفاد قانونی و کدام مجوز شرعی به خود حق داده‌اند حرف‌ها و نسبت‌هایی ناروا بزنند و اتهاماتی بی‌اساس به من وارد کنند؟ تاکنون هر کاری اجرا کرده‌ام در چهارچوب قانون و با مجوز قانونی بوده است. شگفتا که براساس گزارش مذکور دو مورد از موارد اتهامی من کارگردانی نمایش‌های «زمستان 66» و «دل سگ» بوده و سازندگان آن گزارش بی‌خبرند که دو نمایش نام‌برده در دوران ریاست جناب ضرغامی در شبکه 4 سیما تولید و بارها پخش شده است. این بی‌خبران با پراکندن چنین اخباری به صحت و درستی عملکرد رسانه ملی لطمه زده و آبروی رسانه ملی را برده‌‌اند. مسئولان این برنامه‌ها را دعوت می‌کنم به خواندن و البته عمل کردن به «اصول سياست فرهنگي جمهوري اسلامي ايران» مصوب شورايعالي انقلاب فرهنگي که رئیس سازمان صداوسیما یکی از اعضای حقوقی این شوراست. در پیشگفتار این مصوبه آمده است: «يكي از برجسته‌ترين فعاليت‌هاي شوراي فرهنگ عمومي و شورايعالي انقلاب فرهنگي در طول سال‌هاي گذشته، تهيه و تنظيم اصول سياست فرهنگي جمهوري اسلامي در مجموعه‌اي شامل اهداف، مباني، اصول و اولويت‌ها است». براساس مفاد مصوبه ذکر شده رفتار خودسرانه دستاندرکاران آن برنامههای تلویزیون و رسانه‌های تندروی اقلیت درباره من و پخش بدون اجازه تصویر دیگران در کنار من به قصد متهم جلوه دادن آنان و من، تعبیر و تفسیر دلخواهشان از سخنانم و وارونه‌سازی حرف‌هایم از مصادیق مواد 17، 18، 20، 22 و 24 بند دال با عنوان «منبهات در سياست فرهنگي» است. به این امید که پرونده‌سازان رسانه ملی و آن رسانه‌های تندرو شاید از این پس خود را به این اصول پایبند بدانند نص صریح مواد ذکرشده را ضروری می‌دانم:
17) پرده‌دري، حرمت‌شكني، قانون‌شكني و جوسازي به‌عنوان يك وظيفه ديني يا حركت انقلابي.
18) سوءظن به مردم و ميل به تجسس در زندگي شخصي آنان و تفسير نادرست اعمال آنها و متهم كردن آنان.
20) نهي از منكر با توسل به منكرات ديگر.
22) كار خود را ملاك خوب و بد دانستن و قوانين را بنا بر رأي خود تفسير و اجرا كردن و در مقابل كسي مسئول نبودن.
24) عوام‌‌زدگي و عوام‌‌فريبي با تكيه بر باورها، عادات و شيوه‌هاي نادرست رايج در جامعه به نام طرفداري از محروم يا دفاع از ديانت.
بارها از زبان مسئولان محترم نظام شنیده‌ایم که رفتارهای خودسرانه به ضرر مصالح کشور است، حال که مردم میل خود را به اعتدال و خردورزی با رأی به رئیس‌جمهوری منتخب نشان داده‌اند رفتارهای این اقلیت خودسر را چه‌گونه ارزیابی باید کرد؟ آیا این اقلیت خودسر نمی‌کوشند با نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی از رسانه ملی در تقابل با تلاش ارکان نظام عمل کنند؟ پیام نوروزی رئیس‌جمهوری منتخب در آغاز سال‌جاری این بود: «مسأله سیاست داخلی و فرهنگی برای این دولت بسیار اهمیت دارد. می‌خواهیم اخلاق در جامعه ما حاکم شود و تندی‌ها و افراط‌ها رخت بربندد.» رئیس‌جمهوری دولت یازدهم با پشتوانه رأی مردم می‌کوشد اعتماد عمومی را ترمیم کند ولی این اقلیت خودسر می‌کوشند در تقابل با دولت تدبیر و امید وضع را بحرانی کنند و باعث دلسردی مردم شوند. هجوم این روزهایشان به تئاتر، گرافیک، کتاب و... نشانه‌های تقابل اینان با خواست مردم و ارکان نظام است. اظهر من‌الشمس است که این اقلیت خودسر فرهنگ و هنر ایران را نشانه گرفته‌اند.
بسیار سپاسگزارم از حمایت مردم، هنرمندان، روزنامه‌نگاران، و البته معاونت محترم هنری، مدیر محترم اداره کل هنرهای نمایشی و همچنین مدیر محترم تماشاخانه ایرانشهر که با مقاومت در برابر این نشر اکاذیب جانب حق را گرفته‌اند و امیدوارم آقای ضرغامی هم در ماه‌های آخر حضور خود با این‌گونه گزارش‌های مردم‌آزار اقلیتی خودسر برخورد قاطع کند، امیدوارم این‌گونه پرونده‌سازی‌های غیرقانونی و غیرشرعی از رسانه‌ها به‌‌ویژه رسانه ملی رخت بربندد.